Тәржемә өсөн текст
материал на тему

Йомарт  бабай.

Борон-борон  заманда  йәшәгән, ти, ҡара  урманда  бер  бабай. Бабай  бөтә  хайуандарҙың һәм  ҡоштарҙың  телен  аңлаған. Ҡышҡы  һыуыҡтарҙа  ул йәнлектәргә  аҙыҡ  өләшеп  ярҙам  итергә  тырышҡан. Урманда  күңелһеҙ  булып  китһә, Һыуыҡ  ҡышты  еңел  үткәреү  өсөн ул  шышы  ағасын  биҙәгән.  Һәр  бер  йәнлек  матур  итеп  биҙәлгән  ағас  эргәһендә  үҙенең  һөнәрен  күрһәткән,  ә  бабай  уларға  күстәнәстәр  биргән.

        Бына  ошолай бер  көндө  аҙашып  бер  малай урманға  килеп  сыға. Ул асыҡҡан-өшөгән  булһа ла, байрамды  ҡарап  бөтә. Уға  байрам  бик  ныҡ  оҡшай. Бабай  малайҙың  хәлен  һораша, ашата һәм  өйөнә  оҙатып  ҡуя.  Юғалған малай  табылғас,  ата-әсәһе  бик  шатлана һәм  уға  рәхмәттәр  әйтеп,  йыл  һайын уны  ҡунаҡҡа  саҡыра  башлайҙар. Йомарт  бабай  ҙа  буш  килмәгән:  үҙе  менән  балаларға  бүләктәр,  биҙәлгән  шыршы  алып  килгән. Балалар  бабайға  шиғыр һөйләгәндәр, йыр йырлағандар, бейегәндәр. Бабай  ҡыш көнө  килгәнгә, уға  Ҡыш  бабай  тигән  исем  ҡушҡандар.

Ҡайын   урманында.

        Беҙҙең  ауыл  эргәһендә  генә  ҡайын  урманы  бар. Йәй  көнө  унда  ҡоштар  һайрай, күбәләктәр  оса, сәскәләр үҫә, еләктәр  бешә.

        Бер көнө  Әлфиә  шул  урманға  китте. Ул  матур  күлдәк,  аҡ  эшләпә  кейгән. Ҡулында  буш  кәрзин. Урманға  шулай  буш  кәрзин  менән  баралар  инде. Ҡайтҡанда  һеҙ   уның  кәрзиненә  күҙ  һалырһығыҙ. Ниҙәр  барын  шунда  күрерһегеҙ.

        Урманда  Әлфиәгә  ҡыҙыл  ҡанатлы  күбәләк  тап булды. Ул  сәскәнән сәскәгә  ҡуна,  яй  ғына  осоп  йөрөй. Әлфиә  күбәләкте  тотмаҡсы  булды.  Шул  саҡ  күбәләк  былай  тине:

• Мин бөгөн  генә  йәшәй  башланым. Һин  миңә  теймә. Үҙеңде  шулай  баҫтырһалар  рәхәт буламы?

Күбәләк  осоп  китте, ә Әлфиә  еләк  йыя  башланы. Ҡышҡылыҡҡа  ул  әсәһе  менән  тәмле  ҡайнатмалар  ҡайнатыр.

Йомарт  бабай.

Борон-борон  заманда  йәшәгән, ти, ҡара  урманда  бер  бабай. Бабай  бөтә  хайуандарҙың һәм  ҡоштарҙың  телен  аңлаған. Ҡышҡы  һыуыҡтарҙа  ул йәнлектәргә  аҙыҡ  өләшеп  ярҙам  итергә  тырышҡан. Урманда  күңелһеҙ  булып  китһә, Һыуыҡ  ҡышты  еңел  үткәреү  өсөн ул  шышы  ағасын  биҙәгән.  Һәр  бер  йәнлек  матур  итеп  биҙәлгән  ағас  эргәһендә  үҙенең  һөнәрен  күрһәткән,  ә  бабай  уларға  күстәнәстәр  биргән.

        Бына  ошолай бер  көндө  аҙашып  бер  малай урманға  килеп  сыға. Ул асыҡҡан-өшөгән  булһа ла, байрамды  ҡарап  бөтә. Уға  байрам  бик  ныҡ  оҡшай. Бабай  малайҙың  хәлен  һораша, ашата һәм  өйөнә  оҙатып  ҡуя.  Юғалған малай  табылғас,  ата-әсәһе  бик  шатлана һәм  уға  рәхмәттәр  әйтеп,  йыл  һайын уны  ҡунаҡҡа  саҡыра  башлайҙар. Йомарт  бабай  ҙа  буш  килмәгән:  үҙе  менән  балаларға  бүләктәр,  биҙәлгән  шыршы  алып  килгән. Балалар  бабайға  шиғыр һөйләгәндәр, йыр йырлағандар, бейегәндәр. Бабай  ҡыш көнө  килгәнгә, уға  Ҡыш  бабай  тигән  исем  ҡушҡандар.

Ҡайын   урманында.

        Беҙҙең  ауыл  эргәһендә  генә  ҡайын  урманы  бар. Йәй  көнө  унда  ҡоштар  һайрай, күбәләктәр  оса, сәскәләр үҫә, еләктәр  бешә.

        Бер көнө  Әлфиә  шул  урманға  китте. Ул  матур  күлдәк,  аҡ  эшләпә  кейгән. Ҡулында  буш  кәрзин. Урманға  шулай  буш  кәрзин  менән  баралар  инде. Ҡайтҡанда  һеҙ   уның  кәрзиненә  күҙ  һалырһығыҙ. Ниҙәр  барын  шунда  күрерһегеҙ.

        Урманда  Әлфиәгә  ҡыҙыл  ҡанатлы  күбәләк  тап булды. Ул  сәскәнән сәскәгә  ҡуна,  яй  ғына  осоп  йөрөй. Әлфиә  күбәләкте  тотмаҡсы  булды.  Шул  саҡ  күбәләк  былай  тине:

• Мин бөгөн  генә  йәшәй  башланым. Һин  миңә  теймә. Үҙеңде  шулай  баҫтырһалар  рәхәт буламы?

Күбәләк  осоп  китте, ә Әлфиә  еләк  йыя  башланы. Ҡышҡылыҡҡа  ул  әсәһе  менән  тәмле  ҡайнатмалар  ҡайнатыр.

Йомарт  бабай.

Борон-борон  заманда  йәшәгән, ти, ҡара  урманда  бер  бабай. Бабай  бөтә  хайуандарҙың һәм  ҡоштарҙың  телен  аңлаған. Ҡышҡы  һыуыҡтарҙа  ул йәнлектәргә  аҙыҡ  өләшеп  ярҙам  итергә  тырышҡан. Урманда  күңелһеҙ  булып  китһә, Һыуыҡ  ҡышты  еңел  үткәреү  өсөн ул  шышы  ағасын  биҙәгән.  Һәр  бер  йәнлек  матур  итеп  биҙәлгән  ағас  эргәһендә  үҙенең  һөнәрен  күрһәткән,  ә  бабай  уларға  күстәнәстәр  биргән.

        Бына  ошолай бер  көндө  аҙашып  бер  малай урманға  килеп  сыға. Ул асыҡҡан-өшөгән  булһа ла, байрамды  ҡарап  бөтә. Уға  байрам  бик  ныҡ  оҡшай. Бабай  малайҙың  хәлен  һораша, ашата һәм  өйөнә  оҙатып  ҡуя.  Юғалған малай  табылғас,  ата-әсәһе  бик  шатлана һәм  уға  рәхмәттәр  әйтеп,  йыл  һайын уны  ҡунаҡҡа  саҡыра  башлайҙар. Йомарт  бабай  ҙа  буш  килмәгән:  үҙе  менән  балаларға  бүләктәр,  биҙәлгән  шыршы  алып  килгән. Балалар  бабайға  шиғыр һөйләгәндәр, йыр йырлағандар, бейегәндәр. Бабай  ҡыш көнө  килгәнгә, уға  Ҡыш  бабай  тигән  исем  ҡушҡандар.

Ҡайын   урманында.

        Беҙҙең  ауыл  эргәһендә  генә  ҡайын  урманы  бар. Йәй  көнө  унда  ҡоштар  һайрай, күбәләктәр  оса, сәскәләр үҫә, еләктәр  бешә.

        Бер көнө  Әлфиә  шул  урманға  китте. Ул  матур  күлдәк,  аҡ  эшләпә  кейгән. Ҡулында  буш  кәрзин. Урманға  шулай  буш  кәрзин  менән  баралар  инде. Ҡайтҡанда  һеҙ   уның  кәрзиненә  күҙ  һалырһығыҙ. Ниҙәр  барын  шунда  күрерһегеҙ.

        Урманда  Әлфиәгә  ҡыҙыл  ҡанатлы  күбәләк  тап булды. Ул  сәскәнән сәскәгә  ҡуна,  яй  ғына  осоп  йөрөй. Әлфиә  күбәләкте  тотмаҡсы  булды.  Шул  саҡ  күбәләк  былай  тине:

• Мин бөгөн  генә  йәшәй  башланым. Һин  миңә  теймә. Үҙеңде  шулай  баҫтырһалар  рәхәт буламы?

Күбәләк  осоп  китте, ә Әлфиә  еләк  йыя  башланы. Ҡышҡылыҡҡа  ул  әсәһе  менән  тәмле  ҡайнатмалар  ҡайнатыр.