Мои стихотворения
материал по теме

Муса безнең араларда

Муса һаман безнең араларда

Тулы гасыр гүя узмаган,

Кемнәр генә аны укымаган,

Моңын тыңлап, җырын сузмаган!

                                       “Хуш, акыллым,”-диеп  Әминәсен

                                          Сәламлый күк еллар аркылы.

                                          Яу кырыннан аңа хатлар килгәч,

                                          Түгелгәндер йөрәк ялкыны.

Киткән чакта кайнар өмет белән

Тулган күңеле сүнмәс ялкынга...

Антлар иткән шагыйрь батырларча

Дошман явын җиңеп кайтырга.

                                           Илен, саф сөюен алга куеп,

                                            Бирмәс өчен ерткыч кулына

                                            Көрәшкән ул һәрчак  нәфрәт белән,

                                            Киртә булып дошман юлына.

Шагыйрь тойган:аңа терәк булып

Бөек халкы тора артында.

Йөрәк җылысын тойган ул халкының,

Яшәү дәртен тойган канында...

                                             Тулы гасыр узды исемең белән.

                                            “Җырларым”ны җырлап, уйланып,

                                             “Ана бәйрәме”ңне бәйрәм итеп,

                                             “Вәхшәт”еңне укып, кызганып.

Безне дә өйрәтә  хөр яшәргә

Синең җырлар, синең шигырьләр.

Бирешмәскә түбән ләззәтләргә.

Тик бәхетле булсын гомерләр.

                                               Синең тормыш-үзе бер батырлык!

                                                Ә үлдең син кыю ир булып.

                                                Моңлы җырдай узды синең гомерең,

                                                Озак яңгыра матур җыр булып!

                                                       2006 ел, февраль

                                Юбилеең белән, Тәнзилә!

Тормышның шул һәрчак үз законы:

Еллар саен еллар  тәгәри.

Яңа гына 40 тулды сыман-

Кырык бишкә яшең үрмәли.

                                         Мәктәп сукмакларын урый-урый,

                                         Тормыш сукмакларың таптала.

                                          Баскан саен якты эзләр кала,

                                          Яшәгән саен күңел  куана:

Укучылар өчен гел Укытучы син,

Зур хәрефтән языла торганы,

Һаман эштә, һаман эзләнәсең,

Юктыр синең туктап торганың.

                                           Класс сыйныфында-зур җитәкче,

                                           Киңәшче син, ярдәм итүче,

                                           Әти-әниләргә дә сердәшче,

                                           Гел яныңда олысы, кечесе.

Пушкин,Гоголь теле өйрәтәсең

Тукай телле балаларыңа:

“Булса булсын”,-дисең, сөйләшерлек

Ике тел дә укучыларыңда.

                                           “Патриот “ клубын җитәклисең

                                            Инде менә ничә ел буе!

                                            “Изге эшең өчен мең-мең рәхмәт!”,-

                                            Дип кабатлый  күпләрнең уе.

Ә профком эше синсез юк ул!

Ветераннар,юбилей, кичәләр...

Кемнең бәбие туган, ә кем-үзе,

Кирәк саен сиңа дәшәләр.

                                             Җыелышлар,утырышларда да

                                             Синең мөхер-иң-иң кирәге.

                                              Педсоветлар,методсоветларның

                                              Йөрәгендә дә -синең йөрәгең!

Тугры дус син безнең коллективта,

Үзгәртмәдең тормыш кыйбласын.

Җил-яңгырлар үтеп керә алмый,

Зур давыллар гына булмасын!

                                               Бергә булдык тормыш сукмагының

                                               Узган чакта кышын,язларын,

                                                Бергә тойдык язмыш салкыннарын,

                                                Ә кояшның-җылы назларын.

Яшә, дускай,озак-озак итеп,

Күк капусы торсын ачылып,

Янәшәңдә һәрчак булсын Рифнур,

Ике улың-ике лачының!  

                                       2005 ел,ноябрь

                                 Юбилеен котлы булсын, Лиза!

Матур апрель уртасына таба,

Тукай көннәреннән иртәрәк,

Лиза дустыбыз да бәйрәм итә

45 –е тулып җитәрәк.

                                           45 ул-хатын-кызлар өчен

                                           Җиләк вакыт, диләр халыкта.

                                           Өлгергәнлек сизелә бар нәрсәдә:

                                            Дөреслек бар монда, хаклык та.

Өлгергәнлек сизелә һәр нәрсәдә:

Шәхси тормышыңда, мәктәптә,

Үз балаларыңдай якын күрдең

Мәктәп балаларын, әлбәттә.

                                              Шуңа күрәдерме,балаларның

                                               Якын кешесенә әверелеп,

                                               Ничә буын укучылары атый

                                              “Ин яраткан укытучым”,-диеп.

Тукай телен, безнең туган телне

Өйрәтәсең укучыларга,

Яратырга өйрәтәсең илне,

Кешеләрне син балаларга.

                                                Кандалыйлар,Утыз Имәниләр,

                                                Кол Галилар,Дәрдемән, Исхакый...

                                                Олы шәхесләрнең язмышларын

                                                Һәр укучың да белергә хаклы.

Дәресләрең үрелеп бара синең

Сыйныфтан тыш чаралар белән:

“Сыйныф гүзәле”, “иммунитет көне”-

Бар да уза җылы хис белән.

                                               “Чистай хәбәрләре” хәбәренчә:

                                                 “Укучыларың иҗатында

                                                  Шигьри юллар чагылдыра

                                                  Муса абый, Тукай турында”.

Өлгердең син,Лиза, тормышыңның

Уртасына җитәр-җитмәстә

Күп нәрсәгә:гомер учагыңның

Буыннар чылбыран өзмәскә,

Күп балалы әни исеме белән

Иң яшь әби исемен алырга,

Кода-кодагыйларга куанып,

Кияү-килен назын тоярга...

                                                     Иңнәреңә һәрчак иңен куеп,

                                                     Терәк булып гомер-гомергә,

                                                     Геннадиең  синең янәшәңдә,

                                                     Бердәнбере булдың үзең дә.

Леня,Света,Венералар- синең

Тормышыңның алчәчкәләре.

Күпме назың, мәхәббәтең бирдең

Үстерергә шул чәчкәләрне!

                                                     Коллегалар арасында үзең

                                                     Зур хөрмәткә лаек укытучы.

                                                     Әти-әниләргә зур ярдәмче,

                                                      Киңәшең тота олысы,кечесе.

Туры сүзең һәрчак юлдаш булды,

Шуңа күңел сиңа тартыла.

Ялагайлык кирәкмәде сиңа,

Чапмадың дәрәҗә артыннан...

                                                      Синең белән эшләве бик җиңел,

                                                      Эш тәҗрибәң- үзе бер мәктәп!

                                                      Дәрес тәртибен төзергә өйрәттең,

                                                      Шуңа миннән шәхсән зур рәхмәт!

                                           2006 ел ,апрель

Туган көнең белән, Резидә!

Коллегамның бүген туган көне.

Бәйрәм итә барлык дус-ишләр.

Зур хөрмәткә лаек Резидәгә

Багышлана минем уй-хисләр.

                                       Унберенче елың гимназиядә

                                        Армый-талмый хезмәт итәсең.

                                        Һәркөн тәүге тапкыр килгән кебек

                                        Башлыйсың һәр хезмәт иртәсен.

Дәресләрнең иң кызыгы синдә:

Материклар,океан,елгалар...

Диңгез-күлләр,таулар,далаларны

Синең белән “ача” балалар.

                                         Өйрәтәсең безнең балаларга

                                          Үсемлекләр,кошлар телләрен.

                                          Хайваннар дөньясын өйрәтәсең,

                                           Аңлатасың бик күп серләрен.

Кеше фәнен өйрәтүче дә син.

Баш миләре, кан әйләнешен,

Аяк-куллар, гәүдә төзелешен,

Кешеләрнең йөрәк тибешен.

                                            Син утырткан гөлләр, чәчкәләрдән

                                             Әкият иле мәктәп йортында.

                                             Шәһәр конкурсында урын алсак-

                                              Рәхмәтлебез синең алдыңда.

 Моңга, җырга гашыйк синең күңелең,

Тормышыңмы моңлы булганга.

Кулларыңа гармун алып сузсаң,

Безне дә саласың моңнарга.

                                              Тормыш җилләренең зәхәрләре

                                               Ураткалап алды үзеңне,

                                               Сабыр канатыңны сындармадың,

                                               Саклап калдың туры сүзеңне.

Улың,кызың пар канатың булды,

Күпме назың,күпме көч бирдең!

Җил-яңгырлар тидертмәдең бер дә,

Таянырлык итеп үстердең.

                                                Йөрәгебез синең белән бергә,

                                                Әйтерсең лә ул сиңа дәшә:

                                                 “Озак яшә,якын коллегабаз,

                                                 Безнең белән һәрчак янәшә!”

                                                      2003 ел, февраль

Җиләк чорың котлы булсын,Сәрия!

Июнь айларының уртасында,

Җиләк вакытларын көттереп,

Юбилейлар  уздыра Сәрия

Үзенең җиләк чорын җиткереп.

                                        Тормышыңның җиләк чоры җитте:

                                         Иң-иң тәмле, иң-иң кызыл чор:

                                         Тулып ташкан җиләк аланлыгың,

                                         Хуш ис бөркелә, һәркем кызыгыр.

Җиләкләрең синең төрле-төрле,

Бар өресе, бар ул ваклары,

Үтә кызыл пешкәннәре дә бар,

Ерактан янып торганнары.

                                          Җиләк аланлыгың нигезендә

                                          Хезмәт аланлыгың урнашкан.

                                           “Җиләкләрем тизрәк пешсен”,-диеп,

                                           Син тырышып йөрүдән ямь тапкан.

Тормыш аланлыгың белән бергә

Мәктәп аланлыгың янәшә.

Җырга-моңга мәңге гашыйк күңелең

Илхамланып укучыларга дәшә...

                                            Садыйкова,Сәйдәшевлар моңын

                                             Өйрәтәсең укучыларга.

                                             Мәшһүр Бетховеннар,Мусоргскийлар

                                             Көе дә ишетелә балаларга.

“Сәйлән”ансамблең- мәктәптә ул

Җиләкләрнең иң-иң өресе.

Күпме күңел назың бирдең аңа,

Моңга төреп олысын-кечесен.

                                              Моңлы-җырлы концертлар куясыз,

                                               Яраталар  әйлән-бәйләнең,

                                              “Апрель тамчысы”дай бәйгеләрдә

                                                Сынатмый ул синең “Сәйлән”ең!

Ә “Сөмбел” ул гүя синең яшьлек,

Мәңге узмый торган яшьлек ул!

Мәңге яшь бул, дускай, һич картайма,

Җиләк чорың кебек матур бул!

                                                 Җиләкләрнең иң тәмлесе итеп

                                                 Санар идем ике балаңны.

                                                 Гөлнур белән Илнур кебек нурлар

                                                 Күмеп торсын тормыш далаңны.

Янәшәңдә һәрчак чын ирләрчә

Таһир атлый-синең йөрәгең!

Җил-яңгырдан саклый, яклый сезне,

Шатландыра,булып терәгең.

                                                 Җиләкләрнең иң саллысы-өең,

                                                 Үз кулларың белән корган шул!

                                                 Ата-бабаларның үрнәгендә

                                                 Төп йорт булып торсын иде ул.

Коллективта олы педагог син,

Зур киңәшче һәм чын сердәшче,

Һәр укучы синең аша уза,

Һәм һәрберсенә син-ярдәмче.

                                                  Агачлар,бакчалар үстерәсең,

                                                   Улың дисәң –улың, кызың бар.

                                                   Аланлыгың күрке-өең тора.

                                                    Шуннан да зур бәхет ул ни бар?!

Җырлардагы Таһир-Зөхрә сыман,

Таһир-Сәрия булып яшәгез!

Булган бәхетегезгә куанып,

Озак яшәгез,дип дәшәбез.

                             13.06. 06.

Ак төс турында...

Аклык төсе-сафлык төсе,диеп,

Ак яулыгын бәйли әбием,

Ак яулыгын бәйләгән әбием

Саклап калган изге күңелен.

                               Әбиемнең ап-ак яулыгыдай

                                Ак киңәшен тоткан әнием,

                                Ак киңәшен тоткан әниемнең

                                 Пакълыгына һәрчак сөендем.

 Бүген кызларым ак яулык бәйли,

Пакълык, сафлыкларга төренеп.

Күңелләрен шулай төреп саклый,

Яшәү рәвешенә сөенеп.

                                 Сөенәм мин шулай кызларымда

                                  Күреп гомер эзлеклелеген.

                                  Саклый алдык, димәк,әбиемнең

                                  Ак яулыктай  ап-ак күңелен.

Ак яулыклы әбием киңәшендә

Безнең балалар да үссеннәр.

Безнең балалар да үссеннәр дә

Буын чылбырын дәвам итсеннәр.

                               Балаларга телик ап-ак юллар,

                               Туры юллар телик, саф юллар.

                               Туры юллар,саф юллар телик без,

                               Имин генә булсын тик еллар!

                            2007 ел, январь

                                               Коллегаларыма..

Йомгактай тәгәрәп сүтелә еллар,

Ел артыннан чорлар, гасырлар...

Кеше туганымның гомере уза,

Маңгайларга өстәлә сырлар.

                                           Әле генә чыңлап үтте сыман

                                            Кыңгыраулы мәктәп еллары,

                                            Шул елларның серле чыңлавыннан

                                            Башланды ул тормыш юллары.

Күпме сикәлтәләр аша узды

Шул юлларның төрле сукмагы.

Мәктәп уртак язмышыбыз булды

Борылсак та уңга, сулгамы.

                                             Татар мәктәбенең язмышларын

                                              Алганбыз без кулларыбызга.

                                              Бөек Тукай телен өйрәтәбез

                                              Кызларыбыз, улларыбызга.

Тарих битләреннән күренгәнчә,

Татарларның да бар төрлесе,

Аның бөеклеге булсын безгә

Яшәү үрнәгенең өлгесе!

                                               Янып яшик бергә мәктәп өчен,

                                               Түбән ләззәтләргә бирелмик!

                                                Без бер бөтен булып яшик әле,

                                                Вак-вак кисәкләргә бүленмик!

Максатыбыз безне бергә җыйды,

Ә кыйблабыз  булды мәгърифәт,

Милли мәктәп язмышын кайгыртып,

Гөрләп яшик, чыкмасын афәт!

                                   2007 ел,октябрь

        Көмешем син...

Өлешемә тигән көмешем,дип,

Кулларыңа алдың кулымны,

Йөрәгеңә алдың йөрәгемне,

Уйларыңа алдың уемны.

                                              Көмешем син, өлешемә тигән,

                                              Тормыш сынауларын үткәндә

                                               Гел янәшә булдың,язмыш дигән

                                               Озын йомгакларны сүткәндә.

Җил-яңгырлар бер дә тидертмичә,

Киң җилкәләреңә сыенып,

Чын күңелдән рәхмәт укып сиңа

Динә,Дилбәр үсте сөенеп.

                                              Киң күңелле әти кеше булдың,

                                              Көмештәй нык булды зиһенең,

                                              Көмештәй саф синең теләкләрең,

                                              Көмештәй чын уең-фикерең.

Көмеш төсе синең чәчләреңдә-

Ярты гасыр эзсез калмаган,

Бу төс бик килешә йөзләреңә,

Әйтерсең лә көмеш вакланган.

                                                Сабыр да син, тыйнак та син,

                                                Түземле дә булдың гомергә.

                                                 Әти-әни өчен син-шәп кияү,

                                                 Туганнарга-туган мәңгегә.

Үз кулларың белән йорт корасың,

Күрке итеп яшәү күгеңнең,

Ата-бабаларның үрнәгендә

Төп йорт булып тормыш түреңнең.

                                                   Мең-мең рәхмәт сиңа, изге кешем,

                                                   Барсы өчен рәхмәт, сөеклем,

                                                   Озак-озын яшә бәхет белән

                                                   Сау-сәламәт булып, кадерлем.

Өлешемә тигән зур көмеш син,

Көмеш түгел,алтын кисәгем.

Барлыгыңа көн дә сөенәм мин,

Югалтмыйча саклау исәбем.

                                            2007 ел  ,27 сентябрь

Юбилеең белән, Кояш апа!

Юбилеең котлап килде сиңа

Якташларның кечесе,олысы,

Йөрәкләрдән чыккан хисләрнең без

Тапшырабыз иң-иң җылысын.

                                   “Мин-татар кызы!”-дип горурландың,

                                     Милләтеңне чөеп биеккә,

                                     Горурландың туган халкың белән

                                     Бәхет теләп гомер-гомергә.

Җылылыгың тойды Роман халкы

Әсәрләреңдәге битләрдә,

Якташларыңны һич онытмадың

Йөргән чакта кайчак читләрдә.

                                       “Көзге рәнҗү”, “Кышкы талпыну”лар,

                                        “Ачык хат”, я “Кышкы былбыллар”...

                                         Күпме якташларның язмышларын

                                         Сыйдырганнар синең китаплар!

Яктылыгың тойды хезмәттәшләр:

Мәдинә,Рәйсә ,Фәния апалар...

Чын күңелдән сөйде каләмдәшләр-

Бик еш сине искә алалар.

                                           Якын булдың син туганнарыңа,

                                            Хөрмәт иттең гомер-гомергә,

                                            Җылылыгың белән яннарыңа

                                            Берләштердең үзең тирәңдә...

...Бүген кабат туган ягыңда син,

Зур тантана синең тирәңдә-

Авылдашлар сиңа музей ача,

Калсын, диеп эзең тирәндә.

                                            Туган ягыбызның Кояшы син!

                                             Нурларың да сибелеп ята.

                                             Җылылыгың,яктылыгың өчен

                                             Мең-мең рәхмәт сиңа, Кояш апа!

                                                   2007 ел,   16 ноябрь

Розалия апаны юбилее белән котлап

                                                        (  Һ.Такташка ияреп)                              

Белмим,

Әллә күпкә,

Әллә бик озакка,

Ахры мәңге оныта алмассың

Чистайдагы парк уртасында

Нарат агачлары шаулавын.

Гимназиядә эшләгән чакларның

Гөрли-гөрли узган елларын...

Алар мәңге синең  тормышыңда

Онытылмаслык булып калырлар.

Бер җирдә юк андый  төз наратлар,

Бер җирдә юк андый каеннар,

Бер җирдә дә  юк мәктәп аллары-

Андагыдай җәйрәп торганнар.

              Розалия апа! Очрадың да юлларымда

              Татар теле,әдәбияты тотып кулларыңа,

              Тукай телен,Такташ телен якын иттең,

              Багышладың аңа хәтта җырларың да.

Бара идем үзем генә тормыш буйлап,

Килеп кердең язмышыма урап-урап,

Телебезгә зур мәхаббәт карашыңда,

Сизеләдер синең һәрбер сулышыңда.

               Син гомереңне матур исем белән,

                Якты исем белән бизәдең:

                Татар теле, әдәбияты укытучысы!-

                Армый-талмый тырышып эшләдең.

Әдәбиятны кулыңа алып әкрен генә

Тәрбияләдең ничә буын балаларын!

Утыз Имәни,Дәрдемән,Исхакыйлар

Тоташтыра күпме буын араларын.

                   Намус, вөҗдан,миһербанлылык-

                   Никадәрле мөхим төшенчәләр!

                   Сабыйларча син дә куанасың,

                   Укучылар әгәр шуңа төшенсәләр.

Бар күңелеңне бирдең дәресләргә,

Тукай,Җәлилләрне куеп  үрнәк,

Үз телләрен, үз илләрен яратсыннар,

Диясеңдер балаларга, булса кирәк.

                    Җырларыңны куштың дәресләргә,

                    Алар аша тирән моңыңны,

                     Җырлы-моңлы чараларың аша

                     Бирә алдың йөрәк җылыңны.

Сәхнәләрдә герой булып уйнау

Укучыларың өчен табигый хәл:

“Сүнгән йолдыз”,”Банкрот”,”Акчарлаклар”,

“Тормыш бусагасында”, “Зәңгәр шәл”...

                     Бар да булды синең тормышыңда:

                     Кышлар,язлар, җәйләр, көзләр...

                     Бик күпләрне күрде күзлзр,

                     Күзгә карап әйткән сүзләр...

Моңсу гына уйчан карашларың,

Уйланасың ниләр хакында?

Уйлар-зарлар,бетмәс-төкәнмәс моң

Җитәрлек ул татар халкында.

                      Альбина,Элеонора,Айрат-

                      Тормышыңның алчәчкәләре!

                      Күпме назың бирдең аларга син

                      Үстергәндә шул чәчкәләрне.

Үстердең син балаларыңны да

Булыр итеп үзеңә терәк.

Зиннур белән һәрчак тигезлектән

Аермасын Ходай, шул теләк.

                        Үзеңә охшап оныкларың үсә,

                         Кызганмыйсың булган назыңны,

                         Яшәртәләр сине күргән саен,

                         Хәтерләтеп тормыш языңны.

Ничек матур уза синең гомер:

Янәшәңдә -Зиннур, балалар!

Яраткан эш,күпме коллегалар-

Моннан артык бәхет кая бар?!

                          55-ең тулган бу көннәрең

                          Йөрәгеңә синең дәвамы?

                          Бәхеттән торсын тормышың

                           Юбилейның булып дәвамы.

Сау-сәламәт,бәхетле бул алда,

Яшә уйлап язлар турында,

Мең-мең рәхмәт сиңа,Розалия апа,

Очраганга тормыш юлымда.

                                                    10. 03.09.

                                         Вальс гимназии

Со цветами,добротой

К тебе я приду.

Источник знаний и тепла

В тебе я найду.

                                      Припев:

                                     Гимназия! Гимназия!-

                                     Начало начал.

                                     Гимназия! Гимназия!-

                                     Надежный причал.

Из ключа воды напьемся

Чистой твоей.

Паруса даешь нам в море

Жизни своей.

                                     Припев:

                                     Гимназия! Гимназия!-

                                     Начало начал.

                                     Гимназия! Гимназия!-

                                     Надежный причал.

Словно птицы,не забудем

Своего гнезда.

Как святыню сохраним

Тебя  навсегда.

                                     Припев:

                                     Гимназия! Гимназия!-

                                     Начало начал.

                                     Гимназия! Гимназия!-

                                     Надежный причал

                                                             9.12.08

Сәкинә Минһадиевнага юбилей котлавы

Юк!Юк!  

                                                                                      Чаларырга иртә-

                                                                              Сизәсеңме яшь йөген?!

                                                                               әле бит сентябрь гына,

                                                                            Сентябрь – көз яшьлеге.

                                                                                                   Р.Харис

Октябрь-көзнен уртасы,

Уңышлар, муллык чоры-

Йөрәктә тулган кайнар хис,

Күнелдә-тормыш җыры.

                                         45 тулган шушы көнең,-

                                          Гомер уртасына җитәрәк,

                                          Өлгергәнлек,җитеш, җиләк чорың,

                                          50 гә җитәргә иртәрәк!

Җәйдә үткәннәр онытылган-

Көзләргә кергән башын.

Ә күңелең- чиксез комсызлык!

Мәңге тормышка гашыйк.

                                         Мәңге тормышка гашыйк бул,

                                         Җәйдәме син, көздәме.

                                         Еллар сине бизәсеннәр.

                                         Сиксәндәме,йөздәме.

Исхакый туфрагыннан үзең-

Җырлы-моңлы авыл баласы.

45 ел тапталган юллардан

Барасы да әле, барасы...

                                         Узган юлларыңа карый-карый,

                                         Үткән елларыңны саныйсың.

                                         Күңелемә кайсы еллар якын

                                         Икән инде?-диеп уйлыйсың.

Барлык еллардан да якынрагы

Мәктәп елларыдыр, мөгаен,

Маңгайларга сырлар салынган чор-

Исеңдәдер һәр көне, ае...

                                         Муса һәм Алишлар үрнәгендә

                                         Тәрбиялисең балаларыбызны,

                                         Шаҗәрә төзергә өйрәтәсен,

                                         Онытмаска дип бабаларыбызны.

Мәктәп музеена җан өрүче

Булдың әле күптән түгел син:

Күпме истәлекләр, хатирәләр...

Альбом-альбом язмыш үрелсен.

                                          Олы галим Әхмәт Зәкиевнең

                                           Үстерешле технологиясен

                                          Армый-талмый өйрәнәсең һәм дә

                                           Шуңа корасың дәресләрең.

Балаларың сәхнәләрдә уйный-

Үзең дэ уйнадың, ләбаса,

Күпме спектакльләр куелган!

Шул искә төшсә, гел моң баса!

                                            “Тормыш бусагасы”, “Тормыш җыры”,

                                             “ Әни килде”, “Хөкем алдыннан”...

                                             Һәрберсендә кеше язмышлары,

                                             Уйнаучылар – тоташ ялкыннан.

Олимпиада, конференцияләрдә

Сынгатмыйлар укучыларың.

Алда да шулай язсын тоярга

Аларның бары унышларын.

                                              Үз кулларың белән карадың син

                                              Әниеңне  авыр чагында-

                                               Рәхмәтләрең булып ирешкәндер

                                               Утырганда аның янында.

Ике кызың шуны күреп үсте,

Ике кызың – ике фәрештәң!

Альбинага, Лилиягә теләк:

Уңыш юлдаш булсын һәр эштә!

                                               Яннарыңда һэрчак Азат булсын!

                                               Азатың ул – синең азатлык!

                                               Азат бул син авыр язмышлардан!

                                                Азат бул син әче каргышлардан!

Юк! Юк!

Чаларырга әле иртә сиңа-

Сизәсеңме яшь йөген?

Сентябрь –көзнең яшьлеге,

Октябрь – җитдилеге.

                                       21.10.08.

Тирән мәгънә...

Мәгънә эзлим һәрнәрсәдә:

Кышта, язда, җәйдә, көздә,

Җырда-моңда, ашта –эштә,

Кыскасы-бар яшәештә:

                 “Нигә бусы болай булган?”,

                  “Нигә бер дә вакыт җитми?”,

                  “Кайбер якын кешеләрне

                    Күңел нигә якын итми?”

“Мәгънәсе ни яшәвеңнең?”,

“Эзгәләнәсең ни өчен?”

 “Боҗрадагы тиен кебек

  Бөтереләсең кем өчен?”

                     Тик бер нәрсә генә ачык,

                     Мәгънә бар шул сүзләремдә:

                     “Иң зур мәгънә тормышымда

                     Әниемнең күзләрендә!”

Тыныч кына елмаюмы

 Дөньяның ак – карасына?

Сагыш катыш көрсенүме

Әниемнең карашында?

                     Тыныч картлык кичерәме?

                     Ут һәм сулар эчендәме?

                      Тормышыңны җайга салып,

                      Яна синең өчен дәме?

Исәнлеге аның ничек?

Ялгызлыктан интегәме?

Күз яшьләре белән уза

Аның һәрбер киче дәме?

                       Шул сорауларга җавап бир!

                       Алар бик күп, булыр йөзләп.

                       Янында бул Әниеңнең!

                       Йөрмә башка мәгънә эзләп!

Бу мәгънә ул шундый гади,

Бу мәгънә ул шундый тирән.

Гади, тирән мәгънә белән

Корырга дөньяңны өйрән.                           29.11.2009.

Әтием истәлегенә

Бер бөтенлек кинәт юкка чыкты,

Яшәешем калды мәгънәсез,

Кинәт кенә калдым яклаучысыз,

Табын түрем калды иясез.

                         Мәңгелеккә китте Әтиебез,

                         Сагышларга төреп дөньяны,

                         Әйтерсең лә карт бер имән ауды,

                         Бетте гүя җирнең бар яме.

Яшен сукты кинәт шул имәнне,

Кәүсәләрен куырып каралтты-

Күпме бәйләсәк тә яраларын,

Төзәлмәслек итеп саргайтты...

                          Хәлсезлектән имән инде ауды,

                          Ләкин язмыш аңа көч бирә:

                          Никадәрле тирән тамырлары

                          Яңа имәннәрне үстерә!

...Нык имәндәй яшәдең  тоормышта-

Тамырларың нинди тирәндә:

Ул – кызларың, онык-оныкчыклар

Һәрчак булды синең тирәңдә.

                          Зур имәндәй ябалдашлы булдың-

                          Дүрт балаңа бирдең яшәеш.

                          Һәрберсен кадерләп, сулыш өрдең,

                          Тормышына биреп юнәлеш.

Шул ябалдаш күләгәсе

Кар-бураннардан саклады,

Эссе-кызудан ышыклап,

Үтәли җилдән каплады.

                           Каты имән кебек нык фикерең

                           Безгә терәк булды, юаныч,

                           Яшәр өчен дөрес юл күрсәтте,

                           Матур мәгънә бирде, ышаныч.

Нинди генә җилләр уйнамады

Язмышыңда, һич сыгылмадың!

Усал җилләр ничек котырса да

Тормышыңда, һич егылмадың!

                        ... Болгария.Варна.Сугыш чоры.

                           Җиде елың алды үзенә...

                         ...Күкрәк тулы медалльләрең тактың,

                            Туры карап халкың күзенә.

..Мәктәп белән бәйле тормышыңда

  Ничә буын бала язмышы...

  Йөрәгеңдә йөрттең син аларның

  Язын, җәен, көзен һәм кышын...

Ялтан тарихының битләрендә

Синең өлеш – ярты гасырлык!

Ярты гасыр мәктәп язмышында

Үткән юлың ,таңнар калырлык!

                             Бар гомереңә Әниебезне сөйдең,

                             Әниебезне, аның дөньясын,

                             Шигырь язып көтеп тора идең,

                             Еракларга китсә-кайтасын.

Һәрчак кирәк булдың син анарга,

Сикәлтәле булган язмышта,

Тигез, матур, озын юл үттегез,

Һәрчак терәк булып тормышта.

                             Гомер буе тормышны өйрәндең,

                             Табигатьнең бөек законын:

                            «Беркайчан да җанлыны рәнҗетмә!”-

                              Дия идең, тоеп хаклыгың.

Соңгы көнгә кадәр син өйрәндең

Тормыш ямен, күркен – һәммәсен

Һәм өйрәттең безгә, Зур Укытучым!

Яшәешнең олы мәгънәсен:

                              “Кеше булып кал син, Кеше,

                                Нинди эшләр эшләсәң дә,

                                Барлык кылган гамәлләрең

                                Үзеңә кайтыр, нишләсәң дә.

Кешелеклелек сыйфатын

Һич югалтма тормышыңда,

Сабыр ит син, сабыр, Кешем,

Рәхмәтле бул язмышыңа!”

                                  Яшәешнең шушы зур мәгънәсе

                                  Бүген кала үзенең көчендә.

                                  Тыныч йокла инде, Әтиебез,

                                  Рәхмәт сиңа барысы өчен дә!

                 Сине  яратып һәм бик сагынып  кызың Рушания

                                            27 ноябрь 2009ел