"Яз җитә"-курчак театры өчен пьеса.
методическая разработка (2 класс) по теме

                    Яз    җ и т т е.

                                  (Курчак   театры)

           Җыр “Тал бөресе”  

1ук.Ачылды ак калын юрган,

         Исте апрель җилләре.

         Кошлар кайта, сагындырган

         Туган-үскән җирләре.

                Көннәрен юлда үткәреп,

                 Куанышып очалар.

                 Канатларына күтәреп

                  Яз китерә ич алар.

2 ук. Карагыз әле,балалар,

         Кара карга очып бара

         Сез беләсезме, балалар,

         Ул да бит сөйләшә ала?

(карга керә)

Карга

        Мин карга, кар-кар,

        Тиздән эреп бетәр кар

        Канатымда хатым бар,

        Буең җитсә тартып ал.

2 ук.

Укымый да беләбез бит

Хатыңда ни язылганын!

Бөтен кошлар һәм балалар

Матур язны сагынганын!

Карга

Канат очларыма тагып

Яхшы хәбәр килдем алып:

Яз башлана, Яз башлана.

         Уф, алҗадым- алҗадым,монда телефон бармы? Ой, карагыз ул менә! (телефон ала). Иң беренче аюкайга яз җиткәнен хәбәр итим.

Алло-алло, кара карга шалтыр-р-рата!( әкрен генә аю чыга, телефон трупкасын ала)

Аю

Нәрсә булды Каракай?

Карга

          Кыш бетте аюкай, урман буйлап яз килә.

Аю

         (трупканы куя һәм алга чыга). Бу бик шатлыклы хәбәр. Кыш буе бармак суырдым, тизрәк бал җыярга кирәк!(бии-бии чыгып китә)

Карга

          (трупканы алып). Хәзер куянны эзлим,шатлыклы хәбәр әйтим!(карга шалтырата, куян килеп чыга, трупканы ала, тыңлый)

Алло-алло, кара карга шалтырата!

Куян

Нәрсә  булды, каракай?

Карга

Кыш бетте, куян, урман буйлап яз килә.

Куян

Куянбикәм, кызым, кил әле, бергәләшеп биибез!

Урман буйлап яз килә,

Салкын буранлы көннәр

Кыш белән узып китә.(куяннар бии)

1. Киң аланга куяннар

Биергә җыелганнар,

ля-ля-ля - 4

Биергә җыелганнар.

(3тапкыр уң якка, 3 тапкыр сул якка кул чаба, кулларын алга куеп аяк очында урында йөгерәләр)

2.  Ак итекләрен киеп           ля -ля -ля   - 4    

 Йөриләр алар биеп.          Йөриләр алар биеп.  

3. Төлке  син дә чык әйдә,

Биергә бергә-бергә.

Ля-ля-ля

Биергә бергә- бергә.

(Кулларын болгыйлар.    Төлке чыга, куяннар качалар.)

Төлке:  

         Куянкайлар, чыгыгыз,

         Бергәләшеп уйныйбыз.

         Курыкмагыз, тимим мин,

         Кишер белән сыйлыйм мин.  ( Кишер  суза.)

Куяннар:

         Беләбез, син төлке!

Төлке:

        Курыкмагыз, килегез!

        Бергә дуслашыйк әле.

        Бүре дусны чакырыйк,

        Бергә шатланыйк әле.

    (Биеп чыга, бүре белән бергә биеп керәләр.)

Бүре:

         Тыпыр-тыпыр тыпырдашып

          Бергә басаек әле.

          Уйнап-көлеп, җырлап-биеп,

          Күңел ачаек әле.

Җыр:

       1.  Биесәнә-биесәнә, биюләре күңелле.

            Син күңелле биегәнгә, такмак әйтәм түгелме.

2. Кулны-кулга алыгыз, уйнап-җырлап калыгыз,

Күңел ачып калу өчен, хәзер безнең ялыбыз.

3. Тәрәзәмдә гөлләр үскән, гөл яфрагын кем кискән,

Уйнамыйча –җырламыйча бу дөньяда кем үскән.  

4. Җитәр – җитәр, уздырдың, бигрәк тузан туздырдың,

Аягыңны шакылдатып, колагымны тондырдың.

Карга

 Яз килә! Яз килә!

Яз керә

Яктырак нурлар янсыннар,

Җир ананы җылытсыннар!

Кояш керә

          Ямьләнсеннәр агачлар,    

          Чәчәк атсын болыннар.

Чәчәк керә

          Тезелешеп диңгез артыннан,

Кошлар исән кайтсыннар.

(Кошлар керә. Барысы да түгәрәккә баса)

Алып  баручы

           Бөтен җирдә  шатлык, бездән язга: (бергә) Сәлам!

Җыр: “Яз килә”