детские песенки и стихи на татарском языке
картотека по музыке (1, 2, 3, 4 класс) на тему

«Биилэритек, читеклэр» 

1. Гармунуйныйм, гармунуйныйм.

Һаман гармун уйныйм мин.

Остарып җиткәч барсында

Биетергә уйлыйм мин.

Остарып җиткәч барсында

Биетергә уйлыйм мин.

2. Учларыңны шапылдатып

Чәчләреңне сыпыр да.

Тыпыр-тыпыр, тыпыр-тыпыр,

Тыпыр-тыпыр, тыпыр да.

 3. Эй, бии итек-читекләр.

     Эй, уйныйм мин, уйныйм мин.

     Минем кебек шәпгармунчы

     Юктыр диеп уйлыйм мин.

    Минем кебек шәпгармунчы

    Юктыр диеп уйлыйм мин.

Туган тел (tugan tel)

И туган тел, и матур тел,

Эткэм-энкэмнен теле.

Доньяда куп нэрсэ белдем

Син туган тел аркылы.

Ин элек бу тел белэн

Энкэм бишектэ койлэгэн.

Аннары тоннэр буе

Эбкэм хикэят сойлэгэн.

И туган тел! hэрвакытта

Ярдэмен берлэн синен

Кечкенэдэн анлашылган

Шатлыгым, кайгым минем.

И туган тел! Синда булган

Ин элек кыйлган догам:

Ярлыкагыл, дип узем hэм

Эткэм-энкэмне, ходам!

Тамчы голем яранголем 
оебез бакча тосле 
узем устерэм иркэлэп
чэчэклэрем хуш исле

ай голлэрем голкэйлэрем
яратыр идем кочып
уйнар идем арагызда кубэлэк булып очып

этиемнен эниемнен
котэм туган коннэрен
булэк булыр чэчэк аткач 
минем матур голлэрем

кояшка таба урелэ
тэрэзэдэ голлэрем
сулар сибэм соенэлэр
белэм белэм теллэрен 

Әбием – әбекәем

1.Балам, дия – дия безне

Кадерләп үстерәсең,

Әй, матур син, әбекәем,

Күзләр тия күрмәсен!

Кушымта:

Әй, әбием, әбекәем,

Кояш кебек күңелең,

Сәламәтлек бирсен Ходай,

Озын булсын гомерең.

2.Өебезнең нуры бит син,

Рәхмәт яусын үзеңә.

Бәхетлебез, әбекәем,

Син булган өчен генә.

Әй, әбием, әбекәем,

Кояш кебек күңелең,

Сәламәтлек бирсен Ходай,

Озын булсын гомерең.

Әй, әбием, әбекәем,

Кояш кебек күңелең,

Сәламәтлек бирсен Ходай,

Озын булсын гомерең.

Яхшы бел

Татарча да яхшы бел,
Урысча да яхшы бел,
Икесе дә безнең өчен
Иң кирәкле, затлы тел.

Татарчасы – туган тел,
Безгә газиз булган тел.
Атаң-анаң, әби-бабаң
Сине сөя торган тел.

Бу телдә рух байлыгың
Һәм йөрәк кайнарлыгың,
Җырлаган бу телдә безгә
Сөекле Тукай моңын.

Габдулла Тукай

Ай һәм кояш

Һималая тау өстендә алтын бишек, 
Кояш йоклый һәр кич саен шунда тешен; 
Җил төн буе йоклаганын саклап тора, 
Тирбәтә һәм өстен-башын каплап тора.

Йокысыннан Кояш ничек уяндисә, 
Җил шул вакыт җилбер-җилбер итеп исә; 
Исә-исә бөтен дөнья буе китә: 
Торыгыз! — ди,— уянырга вакыт җитә!

Торып чыккач шул бишектән Кояш агай, 
Анда кереп йоклый инде энесе Ай: 
Йоклый шунда йолдызлар да өелешеп, 
Оядагы йоклап яткан кошчыклардай.

Каты йоклап Ай бишектә мәгърибкәчә, 
Торып чыга, көлеп җиргә нурын чәчә; 
Кояш һәм Ай — ике туган агай-эне — 
Менә шулай дустлык берлән нәүбәтләшә.

Бабай

Бабай бик күп яшь яшәгән, карт ул үзе,
Ләкин һаман сәламәт ул, матур йөзе.
Яңак, маңлай җыйрылмаган, тешләр дә сау,
Яшьләрчә саф, ачык чыга аның сүзе.
Җитеп килә инде аның җитмеш яше,
Җем-җем итә җитен сакал, көмеш чәче.
Бабай, мискин, бу дөньяда күпне күргән,
Үлеп беткән инде аның күп яшьтәше.

Бәхетле бала

Бәхетле шул баладыр, кайсы дәрсенә күңел бирсә, 
Мөгаллимне олугъ күрсә, белергә кушканын белсә.

Сабакка калмаса соңга, борылмый барса уң-сулга, 
Уенга салмаса ихлас — менә бәхте аның шунда.

Кечеләргә итеп шәфкать, үзеннән зурга юл бирсә, 
Бәхетсезләрне кимсетми, егылганнарга кул бирсә!

Бишек җыруы

Әлли-бәлли итәр бу, 
Мәдрәсәгә китәр бу; 
Тыршып сабак укыгач, 
Галим булып җитәр бу.

Йокла, угълым, йом күзен, 
Йом, йом күзең, йолдызым; 
Кичтән йокың кала да, 
Егълап үтә көндезең.

Әлли-бәлли көйләрем, 
Хикәятләр сөйләрем; 
Сина теләк теләрем, 
Бәхетле бул, диярем.

Гыйззәтем син, кадрем син, 
Минем йөрәк бәгърем син; 
Куанычым, шатлыгым 
Тик син минем, синсең, син!

Гыйззәтем — кыйммәтлем.

Кышка бер сүз

Кит әле син, аксакал кыш! Күр, әнә таудан туры 
Тәгәридер ул матур кыз — язның алтын фәйтуны.

Тиз югал, и кыш бабай, син ал да тиз кач карт башың, 
Барыбер, күрсәң, качарсың, язны — гөлләр патшасын!

Бер дә юк ул патшаның мылтык-кылыч, алмаслары, 
Һәр ягында аллы-гөлле күбәләктән гаскәре.

Фәйтун (фаэтон) — көймәле экипаж, арба. 
Алмас — алмаз.

Эш беткәч уйнарга ярый

Бик матур бер җәйге көн: өстәл янында бер Сабый 
Ян тәрәзә каршысында иртәге дәрсен карый.

Чын күңел берлән укый ул, кат-кат әйтеп һәр сүзен; 
Бик озак шунда утырды, бер дә алмастан күзен.

Шул чагында бу Сабыйны чакыра тышка Кояш: 
«И Сабый, ди, әйдә тышка, ташла дәрсең, күңлең ач!

Җитте бит, бик күп тырыштың, торма бер җирдә һаман; 
Чыкчы тышка, нинди якты, нинди шәп уйнар заман!»

Бу Кояшның сүзенә каршы җавабында Бала:
«Тукта, сабрит, уйнамыйм, ди, уйнасам, дәрсем кала.

Көн озын ич, ул уенның мин һаман вактын табам, 
Чыкмамын тышка уенга, булмыйча дәрсем тәмам».

Ул, шулай дип, кимчелек бирми укырга дәртенә, 
Бик каты ихлас белән чынлап ябышты дәрсенә.

Өй түрендә шул заман сайрый ботакта Сандугач,
Ул да шул бер сүзне сайрый: «Әйдә тышка, күңлең ач!

Җитте бит, бик күп тырыштың, торма бер җирдә һаман,
Чыкчы тышка, нинди һәйбәт, нинди шәп уйнар заман!»

Сандугачка каршыга биргән җавабында Бала: 
«Юк, сөекле Сандугачым, уйнасам, дәрсем кала.

Туктале, бетсен дәрес, ди, әйтмәсәң дә уйнарым, 
Син дә сайрарсың матурлап, мин авазың тыңларым!»

Ул, шулай дип, һич зарар бирми укырга дәртенә, 
Бик каты ихлас белән чынлап кереште дәрсенә.

Шул вакытта өй түрендә бакчада бер Алмагач 
Чакыра тышка Сабыйны: «Әйдә тышка, күңлең ач!

Бик күңелсездер сиңа эштә утырмак һәрвакыт, 
Әйдә, чык син бакчага, җитте хәзер уйнар вакыт!»

Алмагачның сүзенә каршы җавабында Бала: 
«Юк, сөекле Алмагачым, уйнасам, дәрсем кала.

Тукта, сабрит аз гына, ди, и кадерле Алмагач, 
Һич уенда юк кызык, дәрсем хәзерләп куймагач».

Күп тә үтми, бу Бала куйды тәмамлап дәрсене, 
Куйды бер читкә җыеп дәфтәр, китапны — барсыны.

Чыкты йөгреп бакчага: «Иә, кем чакырды, дип, мине? 
Әйдә, кем уйный? Тәмам иттем хәзер мин дәрсеми!»

Шунда аңгар бик матурлап елмаеп көлде Көяш, 
Шунда аңгар кып-кызыл, зур алма бирде Алмагач;

Шунда аңгар шатланып сайрап җибәрде Сандугач, 
Шунда аңгар баш иделәр бакчада һәрбер агач.

 Текст песни «Яз килэ»    

1.Көн жылы хәм иркә,

Кояш та елмая.

Бар дөнья уяна,

Бар дөнья уяна.

           Яз килә, яз килә

          Чәчәкләр уяна

           Йөрәккә яз килде

           Бар дөнья куана

           Яз килә, яз килә

          Чәчәкләр уяна

          Йөрәккә яз килде

          Бар дөнья куана.

          Яз килә.

2.Канатлы жырчылар

Монлана талларда

Бар дөнья уяна,

Бар дөнья уяна.

         Яз килә, яз килә

         Чәчәкләр уяна

         Йорәккә яз килде

         Бар дөнья куана

         Яз килә, яз килә

         Чәчәкләр уяна

         Йорәккә яз килде

        Бар дөнья куана.

        Яз килә.

        Яз килә, яз килә

        Чәчәкләр уяна

        Йорәккә яз килде

        Бар дөнья куана

        Яз килә, яз килә

        Чәчәкләр уяна

        Йорәккә яз килде

        Бар дөнья куана.

        Яз килэ.

        Бар дөнья куана,

        ЯЗ КИЛӘ!!!