Аяз күгем- бәхетле киләчәгем!
материал (подготовительная группа) на тему

Аяз күгем-бәхетле киләчәгем!

Төзеде татар теле тәрбиячесе:

Маликова А.Ф.

Әби белән бабай чыгып киләләр.

Әби:  И,Рамиль картым,собханалла,бигрәк матур көн. Күр инде, ничек матур итеп кошлар сайрый,чишмә чылтырап ага.

Бабай: Нәрсә дисең?

Әби:  И,сиңа сөйләгән мин юләр.Әйдә,кил монда, утырыйк.

Бабай: Әйдә,әйдә.

Машина тавышы,заманча музыка уйный.

Бабай: И бу яшьләрнең эшләре юк инде. Шул тимер атларына атланып,доңгыр-доңгырларын бөтен авылга яңгыратып,тыз-быз йөрүләрен күр инде.

Әби:  Карале син аны,мин сөйләгәнне ишетми,әллә кайдагы доңгыр- доңгырны  ишетә ул.

Бабай:  Ярый.Гөлҗамал,ачуланма инде. Хәзерге яшьләрнең кыйланышлары  йөрәкләрне әрнетә шул. Эх... Яле бер гармунымны сыздырып җибәрим әле.

Бабай:  Бар иде шул бәхетле чаклар... Балачаклар,яшьчаклар...

Гомер китабымны альбом кебек,

Карап чыгарга дип бирсәләр...

“Яшьлек” дигән өч-дүрт битен

Урлар идем,Әгәр күрсәләр...

Качар идем ерак җирләргә,

Яшьлегемне салып ияргә...

 Әби:          Мин яратам кояш чыккан чагын,

Җирнең өстен нурга балкытып

Табалмадым,дуслар,гомеремнең

Яшьлектән дә матур вакытын!!!

Тик дөньяда берни кабатланмый,

Һәрнәрсәнең була сызыгы.

Яшьлекнең дә,әгәр кабатланса,

Булмас иде,бәлки,кызыгы...

Әби:  Әйдә картым,рәхәтләнеп яшь чакларны бер искә төшереп алыйк әле. И,и,ий исеңдәме гөрләтеп аулак өйләр уздырган чаклар.

Бабай: Истә карчык,истә.

Аулак өй күренеше. Бизәлгән өй,кызлар бәйләү бәйлиләр.  Кызлар “Аулак өй” җырын җырлыйлар.

Кызлар:  Каз канаты каурый-каурый,

                Сәлам язарга ярый

               Уйнамагачта,көлмәгәч

               Бу дөнья нигә ярый.

Сызгырган тавыш ишетелә. Кызлар тыз-быз киләләр,көзге каршында мәҗ киләләр.

Шул вакыт тышта малайларның җырлаган тавышлары ишетәлә.

 Малайлар:  Әйдә барыйк,кызлар карыйк.

                     Бәйләү бәйләгәннәрен

                     Аяз көнне яшен суксын.

                     Егетләр сөймәгәннәрен.

Малай: Кызлар-йолдызлар,былбыл кошлар,аулак өйгә кертегез әле.

Кызлар: Юк,юк кертмибез.

Малайлар: Кертегез инде,бер почмакта гына утырып торырбыз. Гөлҗамал, ач инде.

Гөлҗамал: Ач булсаң ашап кил.

Малайлар хәйләгә керешә. Бер малайны кызлар итеп киендерәләр.

Малай:   Кызлар,монда кунак кызы басып тора. Нишләп аны кертмисез? Күрше авылның бик оста биюче кызы диләр аны.

Кызлар: Кунак кызы керсен, биеп күрсәтсен.

Кунак кызы керә.

Кызлар: Каян килдең?

Малай(Нечкә тавыш белән): Кукмарадан.

Кызлар: Әйдә, биеп күрсәт!    (Бию көе)

Түгәрәк ясап бииләр,шул вакытта малайлар керә.

Малай: Сәлам, сезләргә, кара күзләргә,нурлы йөзләргә.

Кызлар: Сәламегезне алдык,кесәгә салдык.

Малай: Кызлар,без буш килмәдек,күчтәнәч алып килдек(кәнфит тараталар)

Кызлар:  Ярый ,әйдәгез бер җырлап та күрсәтегез инде.

Малайлар: Булдырабыз. Әйдәле,Рамиль җырлап җибәр әле.

(Рамиль җырлый, малайлар,кызлар бии)

Малай: Әйдәгез кызлар,малайлар су буена тошәбез.

Чыгып китәләр.

Әби белән бабай күренеше.

Бабай:    Сонгы тапкыр кичэ көлде донья,

               Сонгы тапкыр кояш балкыды.

                Тан атмады буген, тан атмады,-

                Алды жирне сугыш ялкыны.

Әби:      Ирлэр китте, кызлар елап калды

              Шаулап калды иген олгереп:

              Басу капкасына чаклы озата барды

             Яше-карты барсы озелеп.

            Югалтулар алып килде сугыш

           Күпме ирләр кайтмый калдылар

           Газиз әнкәйләрнең күз яшьләре

           Кайнар елга булып актылар.

Бабай:  Жину килде жирне нурга кумеп,

       Шатлык белэн кузне чылатып.

       Килде ул кон горур кукрэклэрдэ

       Орден-медальлэрне чынлатып

Бергә: Һәр туар таң җирдә тыныч булсын,

            Имин булсын иде дөньялар.

            Аяз күгебезне болыт капламасын,

            Шау-гөр килеп торсын балалар.