Дәрес-Конспект: “Әкият иленә сәяхәт”
план-конспект на тему

Конспект: “Әкият иленә сәяхәт”

5-6 яшьлек балалар өчен

Программа эчтәлеге:

– балаларның гаилә hәм гаилә әгъзалары турындагы белемнәрен баетуны дәвам итү;

– балаларның игътибарын, хәтерен, аңга алуларын үстерү;

– гаиләгә hәм гаилә әгъзаларына карата игътибарлылык, кайгыртучанлык тәрбияләү;

– савыт-сабаның аерым предметлары, аларның кулланылышы турында белемнәренә төгәллек кертү; балаларны әңгәмәгә тарту.

Тәрбия бурычы:

Балаларда татар халык әкиятләренә кызыксыну тәрбияләү.

Үз эшләренә карап сөенү хисе тәрбияләү.

Үстерү бурычы: балаларның тулы, дөрес җөмләләр төзеп җавап бирергә күнектерү.

Төп белем бирү өлкәсе: аралашу.

Интеграль белем бирү өлкәләре: аралашу, социальләштерү, матур әдәбият.

Музыка:

Балалар бакчасында әдәп-эхләк тәрбиясе.

Методик әсбап өчен аудио-кушымта (УМК).

Җихазлар: өч урындык (төрле зурлыкта), өч карават (төрле зурлыкта), савыт-саба, уенчык өч аю.

Сүзлек өстендә эш: зур, уртача, кечкенә, җихазлар, тар, тарырак, иң тар.

Алдан үткәрелгән эш: “Гаилә” сюжетлы картинасын карау, матур әдәбият уку.

Эшчәнлек барышы.

Хәерле көн, балалар! Тәрәзәгә карагыз әле, кояш ничек итеп безгә елмая. Әйдәгез, без дә кояшка елмаеп күрсәтик. (Балалар кояшка карап елмаялар)

Ә хәзер түгәрәккә басыйк та “Куш кулым “ җырын җырлап алыйк.

Уен барышы.

Урман буйларына менәм (Балалар түгәрәк буйлап җырлап йөриләр)

Урман буе ямьләнә.

Бир кулыңны, мин дә бирәм, (туктап калалар,бер-берсенә пар табалар)

Дус булырга мәңгегә.

Кушымта:

Менә сиңа уң кулым, (кулларын бирешәләр)

Менә сиңа сул кулым. (кулларын тотышып)

Син бит минем якын дустым, (әйләнәләр)

Менә сиңа куш кулым.

Тәрбияче: Балалар , ә сез әкиятләр яратасызмы? Әйе. (Балаларның җаваплары). Ә сез, балалар, нинди әкиятләр беләсез? (“Кызыл калфак”, “Сертотмас үрдәк”, “Куян кызы”, балаларның җаваплары).

Т: Балалар, менә без сезнең белән бер өй янына килеп чыктык. Әйдәгез уйлап карыйк әле, кайсы әкияттәге өй икән ул. (Өч аю) Дөрес, балалар.

Т: Ничә яю яши бу өйдә? (Бу өйдә өч аю яши)

Т: Әйдәгез аюларның нинди икәнлекләрен әйтеп китик әле. Беренчесе зур – әтисе (Михаил Иванович) Икенчесе бәләкәйрәк – әнисе (Настасья Петровна) hәм иң кечкенә – баласы (Мишутка)

Т: Балалар , аюларның өйләрендә нинди бүлмәләр бар икән? (Аш бүлмәсе, йокы бүлмәсе)

Т: Аш бүлмәсендә нәрсәләр бар икән? (Урындыклар, өстәл). Урындыклар нинди зурлыкта? (Киң,тарырак, иң тар).

Т: Балалар, киң урындык кайсы аюныкы? (Әти аюныкы) Тарырак урындык кайсы аюныкы? (Әни аюныкы) Иң тар урындык кайсы аюныкы? (Мишутканыкы).

Т: Балалар, безнең аюларның караватлары нинди зурлыкта? (Зур, кечкенәрәк, иң кечкенә). Ни өчен аюларның өч карават, өч урындык икән? (Чөнки алар өчәү)

Т: Балалар, (урындык, өстәл, карават) аларны икенче сүз белән тагын ничек әйтеп була? (Йорт җиһазлары) Әйдәгез кабатлыйк, йорт җиһазлары. Бик дөрес.

Т: Балалар, мин сезгә табышмак әйтәм. Уйлап карагыз әле.

Дүрт кешегә бер эшләпә. (Өстәл)

Көн-төн йөри,

Урыныннан китә алмый. (Сәгать)

Аягы бар, кулы юк,

Аркасы бар, түше юк. (Урындык)

Т: Балалар, әйдәгез без хәзер аюларны өстәл янына урындыкларга дөрес итеп утыртыйк әле. ( Киң урындыкка – әти аю, тарырак урындыкка – әни аю, иң тар урындыкка Мишутканы утырталар)

Тәрбияче өч баланы ярдәмгә чакыра. Балалар аюларныдөрес итеп урындыкларга утырталар.

Әфәрин, балалар!

Ял минуты:

Матур сүзләр уйладык,

Ял итәргә туктадык.

Җилкәләрне турайттык,

Тирән итеп суладык,

Башны як-якка бордык,

Чүгәләдек һәм тордык,

Бер урында йөгердек,

Аннары соң сикердек.

Сузылдык –киерелдек.

Югарыга үрелдек.

Соңыннан тынычланып

Шөгыльне дәвам итик.

Т: Балалар, кунаклар килгәч нәрсә эшлиләр?

(Кунакларны чәй белән сыйлыйлар)

Аның өчен нәрсә эшләргә кирәк?

(Өстәл әзерләргә кирәк)

Чәй өстәле әзерләгәндә нәрсәләр куярга кирәк?

(Балаларның җаваплары)

Әйе, чәй эчү өчен савыт-саба кирәк.

Т: Балалар, безнең аюларга бүләгебез бар.

Тәрбияче тартмадан савыт-сабалар ала. Балалар исемнәрен әйтә.

– Бу нәрсә? (Кашыклар)

– Ә бу нәрсә? (Чынаяк)

Т: Безнең кашыклар, чынаяклар төрле зурлыкта. Аларны аюларга дөрес итеп куярга кирәк.

Тәрбияче өч баланы чакыра. (Балалар савыт-сабаны аюлар каршына дөрес итеп куя).

Т: Балалар, карагыз әле безнең аюлар ничек матур утыралар. Ничек уйлыйсыз, алар бер-берсен яратамы? (Әйе)

Балалар, аю-әтине, аю-әнине, аю-баласын бөтенесен бергә икенче төрле сүз белән ничек әйтеп була? (Гаилә) Дөрес, алар гаилә. Алар бер-берсен бик ярата.

Балалар, әйдәгез бармак уенын уйнап алыйк.

Бу бармак – бабай,

Бу бармак – әби,

Бу бармак – әти,

Бу бармак – әни,

Бу бармак – нәни бәби,

Аның исеме – чәнти!

Т: Мин бик шат. Булдырдыгыз, балалар! Ә хәзер күзләребезне йомабыз һәм кире бакчабызга кайтабыз.

Т: Балалар, без сезнең белән кайда бардык? (Өч аюга кунакка). Аюларның өендә без нәрсәләр күрдек? (Өстәл, урындыклар, аюлар).

Балалар, сезгә кунакта булу ошадымы? (Әйе).

Әфәрин, балалар!