Сценарий мероприятия для средней группы "Серая тучка"
план-конспект занятия на тему

«Сердитая тучка»

Праздник осени для средней группы.

Ведущая:        Ребята, посмотрите, как красиво у нас в зале!

        Вот художник, так художник!

                Все леса позолотил,

                Даже самый сильный дождик

                Эту краску не отмыл.

                Отгадать загадку просим,

                Кто художник этот?

Дети:                 Осень!

Ведущая:        Мы сейчас листком махнем

                В гости Осень позовем.

Все:                Осень, Осень, в гости просим!

                Под музыку заходит осень.

Осень:        Я – Осень золотая,

                К вам пришла опять,

                Багряной, желтой краской

                Я буду рисовать.

                Хожу я по тропинкам,

                Хожу не торопясь.

                А листья золотые

                Летят, летят, кружась.

1-й ребенок: Значит, наша песенка

                Будет не простая.

                Значит наша песенка

                Будет золотая.

                Песня «Золотая  осень».

Дети:        1.        Осень ждали целый год,

                Вот она уже идет!

2.        У нее полны корзинки,

        Фрукты, овощи – не счесть.

        А для всех, для всех деревьев

        У нее подарки есть.

3.        Для березоньки – платочки,

        Те, что золотом блестят.

        А рябинке, словно дочке,

        Сшила праздничный наряд.

4.        Дуб кафтан надел зеленый,

        Не спешит его снимать.

        И в рубашках ярких клены.

        Любит Осень наряжать!

5.        Только что это такое?

        Отчего листочки вдруг

        Закружились над землею,

        Все засыпали вокруг?

Все:        Если листики летят,

        Это значит листопад.

        Песня: «Листопад».

Ведущая:        А теперь давайте потанцуем с листочками.

Танец с листочками.

Ведущая:        Про осенние деньки

                Почитаем мы стихи.

                Стихи про осень.

Осень:         Я пришла сегодня дети

Праздник вместе с вами встретить.

А по лесу вслед за мной

        Мчался дождик озорной,

Проводил меня немножко

И намокли все дорожки.

Ведущая:        Осень, а мы про дождик песню знаем

        Я очень рада, ребята, что снова встретилась с вами. Я так скучала целый год без вас. Мне очень хочется пригласить всех в осенний лес и рассказать, как живут мои лесные друзья.

Ведущая:         Кто же это так весело смеется, вы не видите, ребята?

Осень:                Да это же мой знакомый старичок Лесовичок. Ох, и веселый он, никогда не унывает. Просыпайся, Лесовичок, к нам гости пришли!

Лесовичок:        Здравствуйте, мои дорогие ребята!

                Я – помощник Осени в лесу,

                Знаю в нем я каждую тропинку,

        У пенька свой домик сторожу,

                Он чудесный, как картинка.

        Вас к себе я приглашу.

                Вы в гости к Осени пришли,

        Так, знать, вы с Осенью дружны!

                Звучит тревожная музыка.

Осень:                 Что случилось? Что случилось?

                Все в лесу переменилось!

                Туча дождливая к нам прилетела,

        Праздник испортить нам захотела.

        Туча пробегает по залу «змейкой» и останавливается в центре.

Туча:        Я туча злая, грозовая,

                Веселиться не люблю,

                Дождем холодным всех залью.

                Что вы с Осенью играете?

                Или правил моих не знаете?

        Всем скучать! Меня бояться!

        И не петь, и не смеяться!

                Осень золотую от вас я забираю,

        А дождик осенний вам оставляю!

        Туча хватает Осень за руку, та отбивается от нее.

Осень:         Нет! Нет!

        Не хотим ни дождь, ни тучу.

                Лучше ты меня не мучай,

        А к ребятам отпусти,

        Зачем на празднике дожди?

Туча:         (тянет за собой Осень)

                Ничего я слышать не желаю

                И Осень золотую с собою забираю.

        Туча уводит Осень, та горько плачет.

Лесовичок:        Эх! Ребятки, не тужите, не печальтесь.

От этой беды я легко вас избавлю

        Мы по лесу вместе сегодня пойдем,

        Красавицу - Осень, конечно, найдем.

        У меня есть дудочка, дудочка-погудочка.

        Как только в нее ты играть начинаешь,

        То на полянку легко попадаешь.

        А может, мы встретим там добрых зверей.

        Пошли по тропинке, не бойтесь, смелей!

        Лесовичок вынимает дудочку, играет.

 Выбегают мальчики – грибы.

1й гриб:         Эй, вставай, грибной народ,

        Слышишь, музыка зовет.

        Раз, два, три, четыре, пять,

        Стройся, мой грибной отряд,

        Время не теряйте, танец начинайте!

        Танец Грибов.

Лесовичок:        Грибочки мои славные,

        Красивые, нарядные,

        Я вас в корзинку соберу

        И домой всех отнесу.

2-й гриб:        Ты сначала нас поймай,

                А потом и собирай.

                Лесовичок догоняет грибы.

 Лесовичок: Нет, таких ловких грибов не поймаешь.

Постойте, постойте, не уходите.

        Скажите нам, грибы, вначале,

        Вы нашу Осень не встречали?

Грибы:         (хором)

                Нет, нет, нет, нет –

        От лесных грибов ответ.

        Грибы убегают.

Лесовичок:        Ну что ж, давайте дальше искать Осень. Ну-ка, дудочка играй, кто придет к нам, угадай?

        Выходят девочки-рябинки.

Ведущая:         На лесной опушке,

        Словно на картинке,

                Собрались подружки –

                Яркие рябинки.

        Это наши девочки

                Нарядились тоже,

        Стали на рябинок

        Все они похожи.

        Танец   Рябинок.

Лесовичок:        Вы красивые рябинки,

        Дайте нам скорей ответ,

        Где искать нам нашу Осень,

        Знаете вы или нет?

Рябинки:        (хором)

        Нет. Про Осень мы не знаем

                И от вас мы убегаем.

Лесовичок:        Снова дудочка играет

        И зверюшек созывает.

        Кто по лесу быстро скачет

        И в дупле орешки прячет?

        Поиграй-ка веселей,

Подскажи нам поскорей.

Лесовичок играет на дудочке, выбегают белочки, держа в руках корзиночки с шишками и орешками.

Белки:        Мы белочки-резвушки,

                Веселые подружки.

                Трудиться нам не лень,

                Мы скачем целый день.

1-я белочка:        Покажи, сколько ты собрала грибочков?

2-я белочка:        А ты сколько орешков?

1-я белочка:        Нет, сначала ты покажи!

2-я белочка:        Нет, ты!

Лесовичок:        Хватит ссориться что зря,

                Сейчас помогут вам друзья.

                И шишки и орешки вы нам на зиму собрали,

                А Осень золотую случайно не видали?

Белки:        (хором)

                Нет, нет, нет, нет –

                Вам от белочек ответ.

Лесовичок:        А из-за чего спорите-то? Все перепутали в своих корзинках. Высыпайте содержимое на стол, сейчас дети вам быстро разберут шишки и орешки.

                Аттракцион «Разбери шишки и орешки»

                В центре на столе стоит корзинка с пятью шишками и пятью орешками. На небольшом расстоянии от стола находятся два стульчика, на каждом – хохломская миска ( или небольшая корзиночка). Нужно брать по одной шишке или по орешку из большой корзинки и раскладывать в две маленькие. Выбирают двоих участников. Кто быстрее из них разложит шишки и орешки, тот и выиграет.

Лесовичок:        Вот какие молодцы ребятки, все вам разобрали, ничего не перепутали. Ради дружбы нашей давайте все попляшем.

        Танец   «Полька».

        Ну, дудочка, играй и не ленись,

        Осень нам найти поторопись.

        Лесовичок играет на дудочке.

        По дорожке кто спешит

        И листочками шуршит,

        Вышел из-под  елки

        Весь в иголках колких.

        Еж бежит по кругу, в руках у него пластмассовое (или из папье-маше) бутафорское яблоко. В нем небольшие бумажные яблочки, на обратной стороне которых написаны загадки.

Еж:        А, это вы, мои друзья,

        Из дома прибежал к вам я.

        Принес вот яблоко,

        Оно соку спелого полно,

        Такое вкусное, такое сладкое,

        Внутри немало и загадок.

        Если все их отгадаете,

        Где Осень вам искать,

        Может быть, узнаете.

Лесовичок:        Спасибо милый Ежик.

                Ты от нас не уходи,

        Разгадать твои загадки,

        Всем ребятам помоги.

        Ежик держит большое яблоко, ведущая берет из него по одному бумажному яблочку и читает загадки.

        Без окон, без дверей

        Полна горница людей. (Огурец.)

        Круглый бок, желтый бок.

        Сидит на грядке колобок,

        Врос он в землю крепко

        Что же это?.. (Репка.)

        Сидит дед, в шубу одет,

        Кто его раздевает,

        Тот слезы проливает. (Лук.)

        Сидит красная девица в темнице,

        А коса на улице. (Морковь.)

        Круглое, румяное,

        Я расту на ветке.

        Любят меня взрослые

        И маленькие детки. (Яблоко.)

        Нет, не помогли нам загадки Ежика узнать, где наша Осень. Что же делать?

        Ну-ка, дудочка, выручай,

                Нам еще раз поиграй.

Пока Лесовичок играет на дудочке, в центре зала ставят стул, и на него садится Зайка; рядом со стулом ставят корзинку с деревянными ложками.

Посмотрите, на опушке

        Вижу я большие ушки,

        Это Заинька сидит,

        На пенечке тихо спит.

        Он с дороги отдыхает,

        Может, что про Осень знает.

Дети берутся за руки и встают вокруг Зайки в кружок.

Водят хоровод «Мы на луг ходили».

Лесовичок:        Зайка, милый, дай ответ:

                Ты не видел Осень? Нет?

Зайка:        Я на ярмарке был,

                Ложки разные купил:

                Деревянные, резные,

                Яркие и расписные,

                Только в руки их возьмешь,

                С ними спляшешь и споешь.

                Танец с ложками (оркестр).

Ведущая:        Что же делать, Лесовичок? Никто про Осень ничего не знает, неужели мы так и не найдем ее?

Лесовичок:        А на что у меня дудочка-погудочка, сколько она нам зверушек лесных созвала.

        Играй-ка, дудочка, да повеселее! Туча сама к нам и придет.

        Лесовичок играет на дудочке. Вбегает Туча, начинает кружиться на месте и не может остановиться.

Туча:        Ой, ой, ой!

        Не могу остановиться,

        Так и хочется кружиться.

        Перестань играть, прошу,

        А не то дождем залью.

Лесовичок:        Как бы не так!

        Куда спрятала Осень?

        Расскажи, тебя мы просим.

        А не хочешь рассказать,

        Так и будешь танцевать.

        Лесовичок играет на дудочке, туча в изнеможении садится на пол.

Туча:         Ой, устала, не могу,

        Сейчас вам Осень приведу.

        Как хорошо иметь таких друзей,

        Выходи к нам, Осень, поскорей.

        Туча выводит Осень за руку.

Осень:        Спасибо, милые и добрые друзья,

        От всего сердца благодарна я.

        Ты, Туча, больше нас не мучай,

        А, хочешь, с нами поиграй,

        Закрой глаза и догоняй.

        И может дождик брызнет сразу,

        Хоть совсем не злой – шутливый, добрый, озорной.

        Вот такой хотим мы дождик,

        Вот такой!

        Танец: «Пляска с зонтиками».

Туча:        А про этот зонтик вы забыли?

                С ним не танцевали и даже не раскрыли.

        Я с вами, ребята, теперь подружилась,

        Сначала сердилась, потом веселилась.

        Пусть дождик прольется и вкусный и сладкий,

        А капли дождя превратятся в подарки.

        Ты, Осень, зонтик подними,

        И ребят всех угости.

        Осень поднимает зонтик, внутри которого висят конфетки. Она дает по одной каждому ребенку.

Ведущая:        Спасибо, Туча дождевая,

        Как хорошо, что подружилась с нами.

        А теперь пойдемте в группу детки,

        Кушать вкусные конфетки.

Осень и Туча уходят, затем уходят дети.

8 март (икенче кечкенәләр төркеме)

        Балалар күңелле көй астында залга керәләр һәм урындыклар янына басалар.

А.б.: Хәле көн, безнең иң кадерле кунакларыбыз- әниләр, әбиләр, бакчабызның барлык хезмәткәрләре. Сезне барыгызны да бәйрәм белән котлыйбыз. Һәрвакыт шат, сәламәт, бәхетле булыгыз. Балаларыгызның бүгенге чыгышы сезгә бәйрәм бүләге булсын.

        Март аенда, кар өстендә, кояш нурларын уйната,

        -Яз килә, каршы алыгыз, - дигән хәбәр тарата.

                Без беләбез, җылы язның иң беренче бәйрәме,

                Әниләр, әби-апалар, хатын-кызлар бәйрәме.

1 бала: Тышта яз әле яңа башлана,

        Тамчылар тып-тып итеп түбәдән тама.

2 бала: Тып-тып тама тамчылар,

        Җырлап бәйрәм көенә.

        Бәйрәм бүген, бәйрәм дип.

        Тамчылар да сөенә.

ҖЫР “Яз җитә”

3 бала: Айдан, кояштан ягымлы,

        Син ул- әнием.

        Иң ягылы, иң матуры,

        Син ул- әнием.

4 бала: Кояш көлә, мин елмаям,

        8 март бүген.

        Бүген әниләр бәйрәме

        Шуңа күңелем шат минем.

5 бала: Син, әнием, минем өчен,

        Бу доньяда бер генә.

        Елмайганда йөзләреңнән,

        Бар җиргә нур бөркелә.

6 бала: Без сине бик яратабыз,

        Бәйрәм белән котлыйбыз.

        Бүләк итеп үзеңә , бер матру җыр җырлыйбыз.

ҖЫР “ Әни иртүк тора”

7 бала: Я маму крепко поцелую,

        Обниму ее родную.

        Очень я люблю ее,

        Мама солнышко мое.

8 бала: А в минуту грусти,  для мамочки спою,

        Пусть песенка расскажет как я ее люблю.

ПЕСНЯ “Мамочка”

        Балалар урындыкларга утыралар.

А.б.: Бәйрәмгә диеп биюләр, җырлар өйрәндек, ә хәзер шигырь сөйлибез.

ШИГЫРЬЛӘР.

А.б. Балалар, ә хәзер әйдәгез әле без әниләр белән уйнап алыйк.

УЕННАР 1.

                2.

А.б.: Бүген бәйрәм булгач, безгә кунакка кызыл калфак та килергә тиеш иде. Сез аны күрмәдегезме?

        Залга кызыл калфак керә.

К.к.: Минем әбием урманда,

        Мин аңа кунакка барам.

        Күчтәнәчкә мин аңа,

        Сөт белән күмәч итәм.

        Кызыл калфак китә, бүре керә.

Б: Исәнмесез, мин явыз бүре. Сез монда кызыл калфаклы кыз күрмәдегезме?

Балалар: Юк!

Б: Кызык итим әле үзен,

        Әбине яшердем, әби булып киендем,

        Менә монда утырам да,

Оек башы бәйли торам.

Кызыл калфак керә.

К.к.: Исәнме, әбием!

Б: Исәнме, кызым!

К.к.: Әбием, нигә синең кулларың шундый зур?

 Б: Сине кочып яратыр өчен.

К.к.: Әбием, нигә синең күзләрең шундый зур?

Б.: Сине яхшырак күрер өчен.

К.к.: Әбием, нигә синең колакларың шундый зур?

Б.:  Сине яхшырак ишетер өчен.

К.к.: Әбием, нигә синең тешләрең шундый куркыныч?

Б: Сине ашап бетерер өчен.        

        Кызыл калфак йөгерә, бүре куа. Кызыл калфак тәрбияче артына кача.

А.б.: Әй, бүре дус, тимә инде шушы кызыл калфакка, әбиен дә җибәр. Бүген бит бәйрәм- 8 март.

Б: Бүген бәйрәм? Гафу итегез мине, онытып җибәргәнмен. Тимим алай булгач, әбисен дә җибәрәм.

        Әби чыга.

Әби: Исәнмесез, кунаклар, балалар! Исәнме, кызыл калфак!

А.б.: Исәнме, әбекәй! Син кызыл калфакның әбисе буласыңмы инде? Менә, балалар, карагыз әле, кызыл калфакныңда әбисе бар. Безнең дә бар бит, әйеме? Әйдәгез әле, әбиләребезне котлап аларга матур итеп җыр җырлыйк.

ҖЫР “Әби”

Әби: Рәхмәт, сезнең әбиләрегез бик шат булды дип уйлыйм.

А.б.: Ә сиңа, бүре, без биюебезне биеп күрсәтәбез.

БИЮ “Татар халык биюе”

Б: Бик зур рәхмәт сезгә. Ә сезнең балалар әниләренә булышалармы?

А.б.: Әйе, бик теләп. Әйдәгез әле, кызлар, күрсәтик бүрегә.

ҖЫР “Без яулыклар юабыз”

Әби: Мин оныгым килә дип тәмле пирог пешергән идем. Әйдәгез әле, бүре, син дә кер чәй эчеп чыгарсың. Аннары кызыл калфакны өйгә озатып куярсың. Ә сезгә, балалар, мин тәмле итеп күмәчләр пешердем. Менә рәхим итеп алыгыз, тәмләп чәйләр эчәрсез.

А.б. Рәхмәт сиңа, әбекәй, хәзер инде китәсезме?

Әби: Әйе, китәргә вакыт.

        Бүре, кызыл калфак, әби китәләр.

А.б.: Кадерле кунаклар, балалар! Сезне тагын бер бәйрәм белән котлыйм, сезгә ныклы сәламәтлек, озын гомер, ак бәхетләр телим. Шуның белән безнең бәйрәмебез тәмам.

СОГЛАСОВАНО                                                                       УТВЕРЖДАЮ

Старший воспитатель МАДОУ №83                                                 Заведующий МАДОУ №83

________________Шарафутдинова Э.Р.                                         ______________Газизова Р.М.

Председатель родительского комитета

________________Гирфанов А.Ф.

Сценарий новогоднего утренника

для второй младшей группы.

Составила: музыкальный руководитель МАДОУ № 83 Салахиева Г.М.

Татарстан

2016 год

Максат: Балаларда бәйрәм кәефе булдыру, сәләтләрен ачу. Иҗади мөмкинлекләрен үстерү. Дуслык, бердәмлек хисе тәрбияләү. 

Катнашалар:

Кыш бабай

Кар кызы

Төлке

Бүре

Җиһазлау;

Кыңгырау

Кар йомрылары

Кәрзин

Балаларга куян маскалары

          Музыка астында балалар залга кереп, чыршы әйләнәсенә тезелеп басалар.

Алып баручы: Әй Яңа ел, әй Яңа ел! Кил син безгә тизерәк.

        Җыйналышып түгәрәккә басыйк, дуслар, бергәләп.

Бала: Килеп җитте кыш та, ай-яй салкын тышта.

        Өч ай торыр торса, аның гомере кыска.

Бала: Салкын кыш килде, ак кар яуды.

        Буран унады, таулар ясады.

Алып баручы: Балалар, чыршыбыз бигрәк матур бизәлгән. Әйдәгез, бергәләп, чыршыны карап чыгыйк әле. Бигрәк матур икән чыршыбыз, ләкин утлары кабынмаган. Ягез әле, бергәләп чыршыбызны кабызыйк.

Бергә: Бер, ике, өч, чыршы янып кит.

Чыршының утлары кабына.

Алып баручы: Менә чыршыбыз тагын да ямьләнеп китте.

        Анда төрле утлар нурланып сипте!

Бала: Сиңа карап сокланабыз, сиңа карап биибез.

        Әйдә әле, бергәләшеп, бер әйләнеп җырлыйбыз.

                Җыр “Чыршы”

Алып баручы:Чү, балалар,туктагыз, тынычлыкны саклагыз.

        Яңа ел әкиятенең могҗизасын тыңлагыз.

          Урманда җыр җырлап Карчәчәк йөри, кулында кыңгырау.

Карчәчәк: Мин Карчәчәк, Карчәчәк, яшим урманда бик шәп.

        Җәнлекләр белән мин дус, гомерләрем узмый буш.

Куяннар һәм аюлар килә миңа киңәшкә.

        Миңа авырлык килсә, алар килә иптәшкә.

• Исәмесез, балалар! (балалар исәннәшә)

Җыр “Маленькой елочке”

• Кыш бабай кыңгырау бирде, ул бик тылсымлы диде

Кыңгырау тавышын ишетсәм килеп җитәрмен диде.

Алып баручы: Урманда салкын һава, ап-ак йомшак кар ява.

        Кар бөртекләре белән Карчәчәк биеп ала.

                “Кар бөртекләре биюе”

          Карчәчәкнең кыңгыравы бүкәндә кала, ә үзе китеп бара. Кинәт бу аланга Төлке килеп кереп һэм күзе бүкәндәге кыңгырауга төшә.

Төлке: Бу нинди әйбер икән, мин моны алыйм микән? (уйлый)

        Әхә, Кыш бабайдан Карчәчәккә бирелгән бүләк бит ул.

        Бик шәп булыр, кыңгырауны үземә алыйм әле.

        Киңәш кирәк дуслардан – Бүрегә барыйм әле.

          Төлкәбикә китә. Карчәчәк исенә төшереп, кыңгырауны эзли башлый.

Карчәчәк: И, Ходаем, кая киткән? Кыңгыравым югалган.

        Шушы бүкәндә иде бит, кем эше икән, кем алган?

        Барыйм тизрәк дусларыма – ярдәм сорап куяннарга –

        Алар күрмәде икән, кем алып киткән икән?

        Ау, Куяннар! Ау!

                “Куяннар биюе”

Карчәчәк: Бар иде минем кыңгаравым, кем алды икән шуны?

Бала: Без беләбез: кыңгырауны Төлкәбикә алды аны.

Карчәчәк: Белдем серне дуслардан, киттем эзләп бу юлдан.

         Карчәчәк китә.Төлкебикә белән Бүре чыга.

Төлке: Бүре, дускай, тукта әле, миндә табыш бар.

        Уйната алсак кыңгырауны, без баербыз бу айны.

        Кыш бабай йөгереп килер, безгә бүләкләр бирер.

Бүре: Тукта, тукта, бир әле, мин уйнап карыйм әле,

        Барып чыкса, шәп булыр, безнең тамак тук булыр.

        Шалтыраталар,, бер нәрсә дә чыкмый.

Төлке: Бир әле миңа тизрәк, синнән буламыни ул?!

Бүре: Кем көчлерәк? Төлкебикә, син калырсын көлкегә.

Төлке: Калмам, калмам, көч тә, хәйлә дә бар Төлкедә.

           Тартышалар, Карчәчәк чыга.

Карчәчәк: Ә, менә кайда алар, безне күрмиләр дә. Туктагыз яхшы чакта! Бирегез кыңгыравымны. Мин уйный башлыйм аны. Тылсымлы кыңгырау шул ул, явызларга уйнамый.

Төлке: Юк, юк, Карчәчәк дускай, без тик шаярдык кына.

Бүре: Балаларга бүләк булгач, без тик шатландык кына.

Карчәчәк: Алай булса ярар. Ә хәзер барыгыз, урманга кайтыгыз.

          Төлке белән Бүре саубуллашып китәләр.

Карчәчәк: Ә хәзер ашыгыйк, Кыш бабайны чакырыйк.

        Карчәчәк кыңгырауны уйната. Кыш бабай керә.

Кыш бабай: Исәмесез, балакайлар, юксынмагыз, килдем мин.

        Миннән башка бәйрәм булмас, көтәсездер, дидем мин.

        Күрәм, чыршыгыз бизәлгән, сез дә үсеп җиткәнсез.

        Рәхмәт сезгә, балалар, мине сагынып көткәнсез!

        Әйдә, килегез тизрәк, ясыйк матур түгәрәк.

        Сезгә кунаклар килгән, уйныйк, җырлыйк бергәләп.

                Җыр “Кыш бабай”

Кыш бабай: Сез, балалар, әйтегезче, куркасызмы салкыннан?

Уен: “Өшетәм”

Кыш бабай: Ә, хәзер мин сезнен җитезлеген карыйм

Уен: “Кем тизрәк кар йомырларын чүпли”

Кыш бабай: Әйлән-бәйлән уйнадык, биедек тә, җырладык.

        Инде хәзер балалар, шигырь сөйләп карарлар.

                Шигырьләр

Алып баручы: Без әле, Кыш бабай, сиңа бию дә әзерләдек.

                “Күмәк бию”

 Карчәчәк: Кыш бабай, балалар синең белән уйнады да, җырлады да, биеде дә. Әйдә инде аларга күчтәнәчләреңне күрсәт әле.

Кыш бабай: Тукта әле, кайда әле безнең тылсымлы кыңгырау?

Хәзер мин аңа шалтыратып алам, капчыгым тиз генә килеп җитәр.

         Өч тапкыр  шалтыраткач, капчык керә.

Кыш бабай: Менә күчтәнәчләр дә килеп җиттеләр.

           Капчык ишектән чыга.

Карчәчәк: Кара әле, Кыш бабай, күчтәнәчләрен кире урманга китеп бардылар. Әэдә тизрәк тотабыз.

А.б.: Ә без алар чыккан арада тиз генә әйдәгез әле матур җырыбызны бырлап алыйк.

Җыр “Фонарики”

Баралар капчыкны алып керәләр. Күчтәнәчләрне өләшәләр.

Кыш бабай: Чыршы әйләнәсендә җырлап биедек бергә.

        Яңа елны каршылау күнелле булды безгә.

Карчәчәк: Безгә вакыт китәргә, кирәк барып җитәргә.

        Башка балалар көтә, бәхетләр телим сезгә.

       Китәләр.

Алып баручы: Менэ бэйрэмебез тэмамланды,

Рэхмэт эйтик чыршыбызга

Матур бэйрэм очен

Рэхмэт эйтик кунакларга.

Килеп караган очен

Яна елга яна юлдан

Нык басып бердэн керик

Бер беребезгэ телик!