Әкияттә кунакта
план-конспект занятия по развитию речи (младшая группа) на тему

Муниципаль мәктәпкәчә белем учреждениесе

Субаш балалар бакчасы

I кечкенәләр төркемендә үткәрелгән сөйләм үстерү буенча ачык шөгыль

II кв.категорияле тәрбияче

Вафина Ф.Г.

2010 нчы ел

Тема: Әкияттә кунакта

Максат:

Белем бирү: Әкияткә карата кызыксыну уяту, балаларга әкиятне тыңларга, эчтәлеген аңларга өйрәтү.

Үстерелешле: Сөйләмнең диалог формасын үзләштерү, сөйләмдә активлаштыру, сүз байлыгын арттыру; кул чуклары мускуллары  хәрәкәтен үстерү.

Тәрбияви: Балаларда дус мөнәсәбәт, ярдәмләшәсе килү теләген тәрбияләү.

Сүзлек эше: чуар, тавык, алтын, йомырка

Балалар белән әзерлек эшләре: «Чуар тавык» әкиятен уку; әкият геройларына характеристика бирү.  Рәсемле китаплар, иллюстрацияләр карау. Хәрәкәтле уеннар уйнау. Тозлы камыр белән эшләүне дәвам итү.

Тәрбияченең әзерлек эшләре: әсбаплар, иллюстрацияләр әзерләү, уенчыклар булдыру, тозлы камыр ясау.

Җиһазлау һәм материаллар: әби, чуар тавык, алтын йомырка рәсемнәре. Декорация: авыл өе макеты, имән, чыршы агачлары. Әвәләү өчен тәлинкә, юеш (дымлы) салфеткалар (балалар санынча). Руль.

Беле бирү өлкәләре:

Социаль шәхес үсеше;

Танып белү, сөйләм үсеше;

Физик үсеш;

Нәфис-нәфасәти үсеш.

Эшчәнлек барышы:

Т: балалар, бүген бездә кунаклар. Исәнләшик әле.

Б: Исәнмесез, исәнмесез,

Хәерле иртә!

Сәламәтлек сиңа, миңа,

Һәм барлык кешегә!

Т: балалар, без сезнең белән бүген авылга кунакка кайтабыз. Сез ризамы?

Б: Әйе, риза.

Т: Әйдәгез, алайса, мин шофер булам. Үзем сезне авылга алып кайтам. Юлыбыз сәламәтләндерү сукмагы аша үтәр. Игътибарлы булыгыз.

Без барабыз, барабыз
Ерак юллар узабыз

Күчтәнәчләр кулыбызда,

Әбиләргә кайтабыз.

Т: Менә, балалар, без сезнең белән авылга кайтып та җиттек. Карагыз әле, тирә- як нинди матур, саф һава… Күктә кояш сезгә елмая.

Кояш чыкты, күзен кысты:

«Йоклап ятма, ялкау булма,

Тор»,-диде

Мин кояшка сәлам бирдем:

«Әйдә бергә уйныйк»-дидем.

Т: Хәзер без дә, балалар, учыбызга җылыны җыйдык. Бер-беребезгә кулыбызны бирдек. Елмаештык һәм матур итеп урыннарга утырдык.

Т: Балалар, карагыз әле, безгә таба кемдер килә? Кем булыр икән ул?

Б: Әби!

Т: Әйдәгез, әбекәй белән исәнләшик. Хәлләрен сорашыйк.

Б: Исәнме, әби. Хәлләрең ничек?

Әби: Исәнмесез, балакайларым! Хәлләр шәптән түгел. Сез беләсез бит инде, минем чуар тавыгым алтын йомырка салган иде. Тычкан алтын йомырканы ватты да качты. Шуннан бирле тавыгым гел киреләнде: «алтын йомыркам янымда торса гына, тагын йомырка салачакмын»,-ди. Мин нишләргә дә белмим.

Т: Борчылма, әбекәй, без сиңа да, чуар тавыкка да ничек булышырга икәнлеген беләбез. Балалар, ярдәм итәбезме?

Б: Әйе!

Әби: И-и-и, рәхмәт яусын, акыллыларым, инде тавыгым да сөенер, үзем дә тынычланып калыр идем.

Т: Балалар, әйдәгез, алтын йомыркалар әвәлибез. Өстәл янына якынрак килегез.

Әвәләү:

Иң элек камыр белән уйныйбыз: «1,2,3…1,2,3»

Камырны уч төбенә куеп, «йомырка»  әвәлибез.

«Йомыркаларны» өстәлгә, билгеле бер җиргә куябыз.

Кулларны юеш салфетка белән сөртәбез.

Т: Булдырдыгыз, ә хәзер шул йомыркаларны, әйдәгез, тартмага салып, әбигә бирәбез.

Әби: Ашыкмагыз әле, алтыннарым, матурларым.  Ә сез беләсезме, бу бит гади генә бер тартма түгел. Ул бик серле…

Матур итеп җырлап-биеп,

Күңел ачаек әле.

Аннан серле татрмабызны

Ачып карарбыз әле.

Уен: «Төсле яулык»

Әби: Яулыгым төсле-төсле,

Качышлы уйныйк әле.

Ә кызлар, кызлар, кызлар,

Бигрәк оста качалар!

Т: Малайлар, игътибарлы булыгыз, кем качканын белегез!

Әби: Яулыгым төсле-төсле,

Качышлы уйныйк әле.

Ә малайлар, малайлар, малайлар,

Бигрәк оста качалар!

Т: Кызлар, игътибарлы булыгыз, кем качканын белегез!

Әби: Булдырдыгыз, балалар, бигрәкләр дә уңганнар!

Т: Әбекәй, без «Түбәтәй» уенын да бик яратабыз. Әйдә, шуны уйныйбыз?!

Әби: Мин каршы түгел. Уйнап карыйк.

Уен: «Түбәтәй»

Түп-түп-түбәтәй,

Түбәтәем укалы.

Чиккән матур түбәтәем.

Менә кемдә туктады!

Әби: Ай-яй нинди үскәннәр,

Зирәк булып җиткәннәр.

Минем серле тартмамны,

Ачырга вакыт җиткән!

Т: Килегез әле, балалар. Күрегез ! Безнең алтын йомыркалар, баллы күчтәнәчләргә әверелгәннәр!

Б: Рәхмәт, әбекәй.

Әби: Үзегезгә рәхмәт, матурларым! Мине бик сөендердегез, ярдәм иттегез. Өемә кайтып, чуар тавыгымны да сөендерим әле. Саубулыгыз!

Т: Балалар, безгә дә бакчага кайтыр вакыт җиткән…

-Сезгә авылда ошадымы?

-Әйе, бик ошады.

-Кемне күрдек без анда?

-Әбине күрдек.

-Әбигә ничек итеп булыштык?

-Алтын йомырка ясадык (әвәләдек)

-Тагын авылга, әби янына кунакка кайтабызмы?

-Әйе, кайтабыз!

Т: Булдырдыгыз, балалар. Үзегезне матур яктан күрсәттегез, әбигә ярдәм иттегез. Әйдәгез, хәзер юлга кузгалыйк. Утырыгыз машинага. Киттек.

Мин кайтам бакчага,

 Як-ягыма каранам.

Тирә-як бик матур,

 Мин шуңа сокланам!

Т: Игътибарыгыз өчен зур рәхмәт!