"Әниләр турында..."
материал на тему

Әниләр турында.

Хатын-кыз – бөек зат, ул күркәм, гүзәл, уңган-булган, тырыш, оста, җитез, түземле. Хатын-кыз ул – ана, тормыш бизәге, аның чәчәге булган иң гүзәл зат. Аллаһ хатын-кызны йомшак табигатьле, нәфис, хисчән итеп яраткан һәм гүзәл затларга гаиләдәге иң җаваплы, иң четерекле вазифаны – бала тәрбияләүне йөкләгән. Хатын-кыз – иң элек ана һәм гаилә җылысын саклаучы. Еллар аңа тирән эзләрен салган, карашына моңсулык иңдергән. Тормыш берәүне дә аермый: ачысын да, төчесен дә мулдан өләшә, һәммәсе дә авыр тормыш сынауларын үткән бит... Булдыра алган кадәр аналарны кадерлик, хөрмәтлик, ярдәм итик. Кайчак бер җылы сүз дә җитә бит талчыккан күңелләргә... Җылы сүз – җан азыгы, дип юкка гына әйтмиләр шул. Әниләргә Аллаһ ярдәм бирсен! Бәйрәм белән, хөрмәтле әниләр!

Рәхмәт яусын безнең әнкәйләргә,
Аларгадыр бөтен авырлык...
Әниләргә сүнмәс йолдызлардан,
Йә кояштан һәйкәл салырлык!

Ял ит, әнием! (М.Садри)

Ял ит, әнием,

Ял ит тынычлап,

Төнеңне үткәр

Әйбәтләп йоклап.

Без булган чакта

Әле бик нәни,

Төн йокысын һич

Күрмәдең, әни.

Багышлап безгә

Бар өметеңне,

Имездең, әни,

Татлы сөтеңне.

Коендырдың син,

Киендердең син,

Безгә бәгъреңне

Өзеп бирдең син.

Биләүдән чыккач,

Тәпи йөрергә

Өйрәтеп, юллар

Күрсәттең безгә.

Тукайны укып,

Син ачтың телне,

Без синең белән

Яраттык илне.

Йоклаттың безне,

Уяттың безне,

Әлифба белән

Озаттың безне.

Вакыт таптың син

Әкият сөйләргә.

Өйрәттең безне

Хезмәт сөяргә.

Ышан, әнием,

Минем сүземә,

Тап төшермәбез

Нурлы йөзеңә.

Әниемә булышам (Л.Әмирханова)

Пөхтә итеп өйне җыям,

Гөлләремә су сибәм.

Крчакларымны йоклатам,

Еласалар, юатам.

Менә ничек тырышам,

Әниемә булышам.

Әнием белән кибеттән

Ипи-сөт алып кайтам.

Борчулы булса әнием,

Тынычлан, дип, юатам.

Менә ничек тырышам,

Әниемә булышам.