Салахова Эльвира Баграмовна

Тәрбияче – бала дөньясы белән яшәүче, сабый күңеленең иң нечкә хисләрен тоючы кеше ул. Шуңа күрә дә бу һөнәр нигездә хатын-кызларга, Аллаһы Тәгалә тарафыннан ана булу өчен яратылган затларга тәгаенләнгәндер.

О себе

Актанышта үрнәк гаиләләр күп

Мин туганмын шуның  берсендә. 

 Әти,әни миңа якты дөнья

 Бүләк иткән миңа бер көндә.

Якындагы “Кояшкай” бакчасында

Хәтеремдә тәрбия алганым.

Хәтеремдә, аннан  мәктәп ишеген

Тәуге тапкыр ачып кергәнем.

Тәрбияче булу хыялы  миндә

 Күптәннән булган.

 Бу һөнәрне сайлавыма,

Әнкәм сәбәпче булган.

 Инде менә янә “Умырзаяда”

 Намус белән хезмәт куямын

 Авыр һәм җаваплы хезмәтемнең

 Кирәклеген һәрчак тоямын.

 Кирәклеген һәрчак тоямын

  Бәхетлемен тәрбияче булу белән,

 Башка бер һөнәр дә көтмимен.

Шушы юлдан ризамын, башка                            

Төрле юл да тотмыймын.      

Мин 1993 елны Минзәлә педагогия училищесын тәмамлап Актаныш авылының №5 “Кояшкай” балалар бакчасына эшкә кайттым. Бакчада эшли башлагач та, кечкенә кешедән шәхес тәрбияләүне төп максат итеп куйдым.

Һөнәри уку йортында алган методик белемне   тулысы белән эштә файдаландым.

Мин өйгә кайткач та  сабыйлар игътибарын җәлеп итәрдәй кулланма материаллар әзерләргә яратам. Ә инде бакчада алар ярдәмендә дәресләр үткәргәндә балалар син теләгән әйберне тиз үзләштерәләр, шушы нәтиҗәне күреп  күңел сөенә.

2014 елдан “Умырзая” балалар бакчасында хезмәтемне дәвам итәм.  Беренче кечкенәләр төркемендә нәниләрне дөньяны танып белергә, тәртипле, итагатьле булырга өйрәтәм.  Иң зур хыялым  дип балаларны  киләчәктә чын кешеләр итеп күрергә телим.

Книги, которые сформировали мой внутренний мир

Мин беренче тапкыр кулыма әкият китапларын алдым. Татар халкының тыллсымлы әкиятләре аша мин уңай образлар – батыр, акыллы, кулларыннан һәртөрле эш килә торган образлар белән таныштым.

Яхшылыкны яманнан аерырга, гадел һәм мәрхәмәтле, ярдәмчел булырга әкиятләрдән өйрәндем.  Халкыбызның тарихы белән дә әкиятләр аша таныштым.

Мой взгляд на мир

       Кеше гомер буе үзенең яшәү мәгънәсен аңларга тырыша,     төрле гамәлләр кыла. Дөньяда үзенең табигый башлангычын    табу, аны тормышка ашыру өчен күпме тырыша ул.   Дуслары     арасында үз – үзен таба алмаучылар, тормыш ритмыннан     тайпылучылар да аз түгел.

      Кеше белән мондый хәлләр килеп чыкмасын өчен аның рухи ягы бай булырга тиеш .

Мои достижения

2011 год, грамота за открытое мероприятие с родителями по профилактике дорожно-транспортного травматизма отдела ГИБДД  МВД России по Актанышскому району;

2012 год   II место на республиканском  конкурсе проектных работ  «Йомшак су, йөгерек су”;

2012 год, почетная грамота за открытое мероприятие с родителями по профилактике дорожно-транспортного травматизма отдела  ГИБДД  МВД  России по Актанышскому  району;

 2013 год, благодарность за участие на республиканском  конкурсе "Марийская национальная культура: традиции и современность" среди педагогов ДОУ;

2013 год, благодарность за участие на районном конкурсе «Кукла в русском национальном костюме» среди педагогов дошкольных образовательных учреждений;

2014 год, благодарственное письмо МБОУ ДО ЦДТ за активное участие на районном конкурсе "Мир игрушек";

2014 год, благодарственное письмо МБОУ ДО ЦДТ за активное участие на районном конкурсе "Новая жизнь традиционных ремесел";

2014 год, благодарность за участие на районном конкурсе «Зеленый огонек» среди педагогов дошкольных образовательных учреждений;

2014 год, диплом за творческие успехи и активное участие во Всероссийском заочном конкурсе «Новогоднее творчество» в номинации «Новогодняя поделка»;

 2015 год, сертификат участника "Учитель укажи путь красоты духа";

 2015 год, III место на Всероссийском творческом конкурсе "Салют Победы";

 2015 год, III место на  районном конкурсе  "Ой алдыбыз голбакча-2015";

 2015 год,  II место на районном  конкурсе  " Мир цветов".

Моё портфолио

Почему я выбрала профессию воспитателя? Ответ на этот вопрос очень прост: для меня это не просто профессия или работа - это призвание, состояние души, образ жизни. Каждый  дорогу жизни выбирает по-своему…

Мой выбор профессии был более чем сознательным. Когда спрашивают: «Кем Вы работаете?!», меня коробит от необходимости отвечать пустой фразой: «Воспитателем». Не потому, что это сейчас совершенно непрестижная профессия. Просто для меня «воспитатель», - не профессия, не общественное положение, не хобби, не работа…

… Для меня «воспитатель» - это жизнь,   моя философия. Я не работаю воспитателем, я живу воспитателем, мне нравится быть воспитателем. И, несмотря на все трудности и попытки отговорить меня от выбора этой «неблагодарной» профессии, я работаю, живу этой профессией.

Сказать, что работа это каждодневный праздник - трудно, все же мы каждый день имеем дело с разными характерами. Бывает и очень трудно. Иногда просто опускаются руки, но стоит ребенку тебе улыбнуться и все, ты понимаешь, что просто не в силах их предать. Не зря же малыши  младших групп, забывшись, называют тебя мамой. Разве это не высший балл доверия?

Вот вопрос, а правильно ли я сделала свой выбор? И я могу с уверенностью сказать:

Я – счастливый человек!

Портфолио: