Стихотворение "Таулу ананы умуту" на балкарском языке

Таулу ананы умуту…

Бапанаева Шахриза

Танг атхынчы, уятып,

Юйге кирип келдиле.

Тууарланы сюргенлей,

Вагонлагъа сюрдюле.

Поезд барад къадалып,

Ёкюрюп, тютюн этип.

Жарлы халкъым ичинде

Инжилип, жиляу этип.

Сора поезд тохтады

Уллу сууну боюнунда.

Вагон эшик ачылды

Сур солдатны къоюнунда

Бир гитче быстыр чулгъам.

«Неди ол?»- деп сорсагъыз.

Таулу сабийчик, ачдан,

Ёлюп къалгъанд бюгече.

Солдат, ёлюкню элтип,

Къара сууда батдырды.

Къычырыкъ этип, ана

Ол суугъа кесин атды.

Солдат чачындан тартып,

Автоматы бла урду.

Башындан къаны саркъып,

Ол да алайда ауду.

Тюз адамла, айтыгъыз!

Ананы не терслиги?

Баласын жерге салыргъа

Жокъмеди эркинлиги?

Жашаргъа туугъан жанчыкъ

Къара суугъа кёмюлдю.

Таулу ананы умуту

Аякъ тюпге тёгюлдю.

Тилейме мен Аллахдан:

«Таулу халкъгъа ёмюр бер!

Хар ананы палахдан

Къутхарырча, сен, онг бер!»

Таулу халкъгъа келген кюн

бир халкъгъа да келмесин!

Таулу ана кёргенни

Бир ана да кёрмесин!