Киямова Роза Минахметовна

Бала чакта алынган тәрбияне соңыннан бөтен дөнья халкы үзгәртә алмас. Ризаэддин Фәхреддин.

О себе

Мин, Кыямова (Мөхәммәтшина) Роза Минәхмәт кызы, 1969елның 23нче июнендә Татарстан Республикасы Чирмешән районының Якты Тау авылында дөньяга килгәнмен. Урта мәктәпне тәмамлаганнан соң, әнием юлыннан киттем: Бөгелмә шәһәренә килеп, педучилищега укырга кердем. Аны тәмамлаганнан соң туган авылымда мәктәп мөдире булып эшләдем, башлангыч сыйныф укучыларына белем бирдем. Аннан соң күрше Иске Кади авылында балалар укыттым. Хәзер Бөгелмә шәһәренең 6нчы мәктәбендә татар теле һәм әдәбияты укытучысы булып эшлим.

Книги, которые сформировали мой внутренний мир

Фәнис Яруллин "Җилкәннәр җилдә сынала".

    Язмыш синең тез астыңа китереп сукса - егылмас өчен якасына ябыш. Утларга салса - үзең аннан да көчлерәк ян, шул вакыт аның кызуын сизмәссең. Суларга ташласа, күбек булып өскә күтәрелмә, асылташ булып төпкә бат, ялтыравыңны күреп, чумып алырлар. Тузан итеп һавага күтәрсә - яңгыр тамчыларына кушылып җиреңә төш. Кар-бураннарда адаштырса - кояшка карап юл сайла. Ташлар белән бастырса, чишмәгә әверелеп, иреккә ургыл. Җиргә күмсә - орлык шикелле, тишелеп чык. Җилкәнеңне җилләр екса - йөрәгеңне җилкән итеп күтәр. Нинди генә очракта да җиңәргә өйрән. Көчле рухлылар гына максатларына ирешә алалар. Түземнәр генә бәхеткә лаек.

Мой взгляд на мир

Татар кешесе! Кайда яшәвеңә карамастан,халыклар арасында үз урыныңны онытма,үз кадереңне бел.Тарихи традицияләрне, ата-бабадан калган гореф-гадәтләрне хөрмәтлә, дин-иманыңны сакла.Бел! Син сөйләшкән тел дистәләгән гасырлар буена чарланып, иң камил телләр дәрәҗәсенә күтәрелгән. Синең телеңдә катлаулы фәнни хезмәтләр дә, илаһи төшенчәләр дә, гүзәл әдәби әсәрләр дә язылган. Аны хөрмәт ит, сакла һәм үстер! (Туфан Миңнуллин)

Моё портфолио

Учитель, дни жизни своей, как один, Ты школьной семье посвящаешь, Ты всех, кто учиться к тебе приходил, Своими детьми называешь. Но дети взрослеют, от школьной скамьи Дорогами жизни шагают И в памяти носят уроки твои, А в сердце тебя сохраняют. Любимый учитель, родной человек, Будь самым счастливым на свете, Хоть трудно порой достаются тебе Твои непослушные дети. Ты дружбой и знаньями нас наградил, Прими благодарности наши! Мы помним, как в люди ты нас выводил Из робких смешных первоклашек. М. Садовский