Инша "Әсә күңеле балала"

“Әсә күңеле – балала …”

Әсәй! Әсәкәйем! Ниндәй яғымлы һүҙ! Ошо һүҙҙе гел ҡабатлағы килеп тора. Сөнки әсәйҙән дә матурыраҡ, яғымлыраҡ кеше юҡ. Әгәр шатлығыбыҙ булһа ла, ҡайғыбыҙ килеп сыҡҡһа ла гел әсәй менән уртаҡлашабыҙ. Баланың иң тәүге аҙымы ла, һүҙе лә - әсәй һүҙенән башлана ул.

Иң тәүге һүҙ, яғымлы һүҙ,

Тылсымлы һүҙ – ул әсәй,

Һәр бер кеше, һәр бер бала,

Тик “әсәй” тиеп йәшәй.

Беҙҙең дә ғаиләлә үҙ ҡояшыбыҙ бар. Ул минең  әсәйем. Әсәкәйемдең ҡулдары алтын. Бешергән аштарын тәмләп ҡараһаң, телеңде йоторлоҡ. Балаларын күҙ ҡараһы кеүек һаҡлай ул һәр бер әсә. Әсәһеҙ донъя йәмһеҙ. Гел беҙҙе ҡыуандырып, яҡты нурҙарың менән өйҙө йылытып тор әсәйем, минең бөтмәҫ шатлығым. Әсә күңеле – далала тип юҡҡа ғына әйтмәйҙәр бит. Мин ҙурайғаста һинең тылсымлы һүҙҙәреңә, ярҙамыңа мохтаж буласаҡмын. Ҡайҙа ғына йәшәһәмдә һинең яғымлы ҡарашың, әйткән аҡыллы һүҙҙәрең минең тормошомда маяҡ булып торасаҡ.

                                                             Маликова Нургизә

                                                               2-се класс уҡыусыһы