Дуслар кирәк

        Дуслар кирәк                                       Төнге урман

Түгәрәк яшел аланда                        Барам урман сукмагыннан

Утыра каен кызы.                              Ай яктырта юлымны.

Аның моңсу кыяфәте                        Төнге урман нинди серле,

Йөрәкне яралады.                              Нинди тылсымлы, моңлы!

-Каенкаем, ник моңсу син,               Юлларымда көмеш тәңкә              

Нигә мондый күңелсез?                    Кайлардан ул сибелгән?

Ялгыз булгангамы әллә                     Әллә  инде ерак  айдан                    

Сиңа бар дөнья төссез?                      Бүләк итеп бирелгән?!

Каен гүя телгә килде,                                                                                                                        

Шаулап куйды яланда:

-Дуслар кирәк һәркемгә дә,                                                          

Кирәк алар кайда да!

Яз җыры

Тор, табигать, уян тизрәк

Яз җиткән бит урамда!

Гөрелтеләргә кушылып,

Сыерчык  җырын  суза.

Ә кешеләр тыңлап тора

Тирә - юнь моңга чума.

Шул гүзәллеккә сокланып,

Күңелләргә нур тула.

                                                       Айгөл Иматдинова   Иске Кәкерле урта мәктәбе