МБОУ "Балтасинская СОШ" Номинация "Литературное творчество(сказка)” Оста, сансыз малай һәм югалган ураман турында әкият

Оста, сансыз малай һәм югалган ураман турында әкият.

(кыкартылган)

Борын-борын заманда,

Заводлар булмаганда,

Зәп-зәңгәр күл каршында

Яшәгән ди бер оста.

Кәрзиннәр ясамаган,

Баянда уйнамаган,

Чүкеч белән кадакны ул

Кулында да тотмаган.

Ләкин барыбер булган ул

Осталарның остасы.

Кешелернең хыялларын

Үти алмас һәркайсы!

Ул алган.Кеше килсә,

Үз өенә зарланып,

Яисә берәр җанвар,

Аягын авырттырып,

Ул оста кесәсеннән

Гап-гади таш чыгарыр,

Һәм, догалар шыпылдап,

Аяк астына атыр.

Төгәл тугыз минуттан

Өйсезнең өе булыр,

Ә авыртканның тәпие

Шул вакытта тазарыр.

Ярар, зак сөйлшп тормыйм,

Башыгызны катырмайм.

Бер көнне ул остага

Эзлеп  беткән киемнән

Ачудан күзе янган

Яшь малай чабып кергән.

- Оста, оста! Зинһар өчен

Урманнарны юк ит син.

Агачларны, тамырларны,

Ботакларны хур ит син!

Алар минем киемне

Кара але нишлэтте!

Оста моңа риза булган,

Ләкин ул яхшы аңлаган

Малайның тилелеген,

Һәм аңа сабак бирергэ

Бик күптән кирәклеген.

Өч көн үтте. Башта малай

Шатлыктан туялмаган.

Ләкин аннары үзенең

Хатасын ул аңлаган:

Урман белән чәчәкләр дә,

Зеңгәр күл һәм саф һава,

Барысы югалдылар шул.

Калмады бер җанвар да.

Егет елый, бик үкенә

Урмансыз яшәп булмый.

Тизрәк остага йогерә

Һәм булышырга сорый.

Оста көлеп җибәрде.

Урман яңадан үсте.

Кайтты күл, җанвар һәм кош,

Еракка качты сагыш.

Саклагыз сез урманнарны

Аларсыз дөнья ямьсез!

Табигать белән дуслашып,

Талашмыйча яшәгез!

Сказка о мастере, глупом мальчике и исчезнувшем лесе.

Когда не было машин,

Мусора и смога

Жил да был старик один

Около дороги.

Корзин не плел, не делал мёд,

И молотка-то не имел.

Но все равно он мастерством

Прославиться сумел.

Он мог желанья выполнять.

И если кто-то приходил

С желанием своим

То непременно уходя

«Спасибо» говорил.

Ну, я не буду вас томить,      

Не буду долго говорить.

В один прекрасный летний день,

Когда он никого не ждал,

Мальчишка буйный прибежал

И стал просить его :«Скорей,

Старик, мне помоги!!

И с Земли ты этот лес,

Умоляю, убери!!!

Он меня уже достал!

Всю одежду разорвал!

Мастер согласился. Но,

Поняв, что мальчик глуп,

Проучить решил его…

Второй день уже идет…

Мальчик весело поет.

Третий день на свет пришел.

Стало ему грустно...

Вместе с лесом шум ушел,

Звери, везде пусто.

Воздух стал не свеж совсем,

Мальчик огорчился.

Вновь он к мастеру пришел

И тихо извинился.

И засмеялся мастер,

И вырос снова лес,

И птицы прилетели.

Воздух снова свеж.

И вы любите лес,

Не портьте, уважайте.

Не разоряйте гнёзда птиц,

И ветки не ломайте.