XIII Всекрымский творческий конкурс "Язык – душа народа" в номинации "Письменная творческая работа" Сочинение на тему: "Моя семья– моя опора"

        Дюньяда  инсанлар  озь  бахытларыны чокъ чешит ёлларнен  тапалар. Мектепни  битирип  алий  окъув  юртларына  кирелер. Оны битирген сонъ, зенаат саиби оларакъ чалышмагъа башлайлар. Озь  къорантанынъ  къурулышы   акъкъында тюшюнелер.   Йыллар,  дередеки сув киби, тез акъып кете, лякин инсаннынъ омюринде  кечкен узун ёлу киби,  хатирде  къала.  Бу  узун ве  къыйын ёлларыны  кечмек  ярдым  эткен - къорантадыр. Къоранта – бу меним Къырым дагълары киби къавий  таянчым. Къоранта – бу  сёзнинъ манасы о къадар сыджакъ ве  севгинен, бахт ве къуванчнен  толу, асылымда анълатып оламайым.

        Къорантам  6 адамдан  ибарет. Бабам, Ясер – къорантамызнынъ башы.  О,  къуруджы  олып  чалыша.  Анам   коюмизде   тамирленген "Кунешчик"   балалар   багъчасында   тербиеджи   олып   чалыша.   Битам  40  йыл  башлангъыч   сыныфларда  оджа  олып  чалышты. Шимди  акълы пенсиягъа чыкъты. Меним  учь  яшлы  огълан  къардашым  бар. 12 яшыма бакъмадан  къардашымны   эглендирем,  тербиелейим.  Къардашым  агъласа,  онынънен  берабер мен де  агълайым.  Аджджыйым, къучагъыма  алып   олгъаным  киби  тынчландырам. Къардашымнынъ   яшайышы – къасеветсиз. Эр кес эр вакъыт онынъ  янында ойнай. Эвель буны корип мен пек ачувлана эдим, шимди  исе  текаран  буюдым  ве  анъладым. Я мен, мен де ойле осьтим?  Эльбетте, мен  ве  агъам  къардашым киби севгиде осьтик ве осемиз. Келеджегимиз  акъкъында  бир  вакъыт ойламайып, эр бир истеклеримизни ерине кетирген  ве  эр  шейден  къорчалагъан  ана-бабамыз, догъмушларымыз бар. Тек оларгъа  инанмакъ  ве ишанмакъ керекмиз, олардан  гъайры  манъа  ярдым  этеджеклер ёкъ.  Ана- бабанъ   олса, неден къоркъаджасынъ?

        Ана, бабам, Лейля  къартанам бизлерни  севгиде   тербиелейлер. Ана тилимизге, урф-адетлеримизге севги дуйгъуларны  джельп этелер.  Севгиде – кучь, урьмет, бирлик  киби дуйгъулар тербиелене. Севги ве урьметте  къорантанынъ  темели  къурула.  Севги деген шей бу дюньягъа кельгенде, козюмни ачып, анамнынъ бетине, козьчиклерине  бакъканда догъды.  Ана-баба севгиси пек  кучьлю, атешли ола.

        Бойле къавий,  муаббетликте , севгиде  къурулгъан   къорантада  мен  пек  бахтлым.          Озь  айлемнен  гурурланам, чюнки  меним  къорантам – меним   таянчым.  Келеджекте мен де  бойле къоранта къурмакъ истейим, чюнки  яшайышта инсан ичюн энъ эсасы – бу къорантадыр.

        Къартанам, анам, бабам, агъам - меним къалем, меним  таянчым, меним гъурурым!  Догъмушларыма  къавий сагълыкъ, кучь-къувет, сагълыкъ-селяметлик тилейим.