Ахметова Гузалия Исламовна

Учитель должен учиться всему постоянно, потому что в лицах его учеников перед ним каждый год сменяются временные этапы, углубляются и даже меняются представления об окружающем мире.

Мотивы, побуждающие учителя к самообразованию:

• Желание творчества. Учитель – профессия творческая. Творческий человек не сможет из года в год работать по одному и тому же пожелтевшему поурочному плану. Должно появиться желание большего. Работа должна быть интересной и доставлять удовольствие.
• Ежедневная работа с информацией. Готовясь к уроку, выступлению, родительскому собранию, классному часу, общешкольному мероприятию, олимпиаде и др. у учителя возникает необходимость поиска и анализа новой информации.
• Изменения, происходящие в жизни общества. Эти изменения в первую очередь отражаются на учениках, формируют их мировоззрение, и соответственно, очень часто, формируют образ учителя как «несовременного человека».
• Стремительный рост современной науки. Особенно психологии и педагогики. В эпоху автомобилей негоже пользоваться телегой.
• Конкуренция. Ведь не секрет, что многие родители, приводя ребенка в гимназию, просятся в класс к конкретному учителю, предметнику или классному руководителю.
• Общественное мнение. Учителю не безразлично, считают его «хорошим» или «плохим». Плохим учителем быть обидно.
• Материальное стимулирование. Категория учителя, мнение аттестационной комиссии, премии, надбавки, а может быть даже звания и правительственные награды – все это зависит от квалификации и мастерства учителя. Без постоянного усвоения новых знаний этого не добиться.
• Интерес. Учиться просто интересно. Как человек, который ежедневно учит, не будет постоянно учиться. Вправе ли он тогда преподавать?

О себе

                                                           Укытучы бит ул бер генә,

                                                           Күңелдә кала мәңгегә,

                                                           Онытмыйсың һич кенә,

                                                           Хәтерлисең һәркайда.

    Бу дөньяда нинди генә биеклекләргә ирешсәк тә, уңышлар башында укытучы торганлыгын һәркем таный. Әйе, нәкъ менә алар кешелекне мәгърифәт дөньясына алып керә. Әнә шуңа күрә бөек акыл ияләре дә, тиңдәшсез батырлыклар күрсәткән каһарманнар да, ачышлары белән танылган галимнәр, исемнәре халыклар тарихына алтын хәрефләр белән язылган әдәбият, мәдәният, сәнгать әһелләре дә, ирешкән уңышлары турында сүз чыккач, иң беренче нәүбәттә үзләрен хәреф танырга өйрәткән, зур тормыш юлына чыгарган укытучыларын, остазларын олы хөрмәт һәм ихтирам хисләре белән искә алам.

     Гомер-гомергә мәктәп укытучысы, институт-университет мөгаллиме иң дәрәҗәле һөнәр ияләре булган, бар җәмгыять аларга олы хөрмәтен белдереп, саклап-яклап яшәгән. Кызганычка каршы, бүгенге көндә укытучы эшенең кыйммәте һәм бәһасе бик түбәнгә төште. Яңа икътисади багланышлар, яңача яшәргә мәҗбүр булу, хезмәт хакларының түбәнлеге, үзгә кыйммәтләр аларны да читләтеп узмады. Юк, укытучылар үзгәрде дип әйтмим мин, аларның зур күпчелеге элеккечә үз бурычларына тугры, эшләрен нинди генә шартларда да төгәл үтәргә тырыша, балага икенче әти-әни вазифасын башкара. Бары тик укытучы хезмәтеннән дәрәҗәлерәк һөнәрләр барлыкка килде. Хәзер инде мөгаллимлек иткән кешегә түбәнсетеп, күп. очракларда хәтта гаҗәпсенеп караулар модада.Әйткәнемчә, минем өчен укытучыдан да зуррак, дәрәҗәлерәк затлар юк. Әгәр дә бу дөньяда нәрсә дә булса аңлыйм һәм беләм икән, мин укытучыларыма бурычлы. Аларның эш шартларын, менә-менә кыскартачаклар, мәктәпне ябачаклар дип яшәүләрен күреп йөрәгем әрни. Исемнәре-дәрәҗәләре дә юк үзләренең. Ул исемнәрне кемнәргә, ничек бирүләре гомумән аңлашылмый миңа. Яшь буынны гүзәл, эчке һәм тышкы яктан матур, гармонияле, бай рухлы кеше итеп тәрбияләү - әдәбият укытучысының төп бурычы. Һәр укучы хис омтылышларын, үз фикерләрен логик эзлеклелектә әйтә белергә тиеш. Укучы җирдәге гап-гади матурлыкны да, ямьсезлекне дә, кешеләрдәге уңай һәм тискәре сыйфатларны да күңел күзе белән күрергә, аңа бәя бирә белергә тиеш.

Книги, которые сформировали мой внутренний мир

Хәсән Туфан иҗаты

Мой взгляд на мир

     Учитель - непростая профессия. В наше время учитель- это одна из самых нужных, но в то же время самых трудных профессий. Я считаю, что учитель- это даже не столько профессия, а образ жизни. Ведь учитель живет тем, что каждый день идет в школу для того, чтобы научить, чтобы помочь каждому ребенку найти себя в этом огромном и сложном мире.

Мои достижения

Грамоты. Дипломы. Благодарственные письма.

Моё портфолио

Не хочу остановиться на достигнутом!

    Школа –  это  счастливая  пора  в жизни любого  человека. Для  кого-то –  это любимые учителя, для кого-то – первые полученные знания. Многие вспоминают, что  лучшие  друзья –  те,  с  кем  подружился  именно  в школе,  а  самая  крепкая – первая школьная любовь… Но бывает, что человек ассоциирует школьную пору с нарушением своих детских прав, унижением и оскорблениями, причем, не только со стороны одноклассников, но и…  со стороны своих учителей.