Шакирова Затия Небиулловна

Укучыма!

Син - киләсе заман кешесе.
Барысын да килә беләсең.
Күзләреңне миңа төбисең дә
Миннән яңа белем көтәсең.

Бар ышаныч бары миндә генә,
Укытучың бит мин, мөгаллим!
Синең күзләреңдә мин белемле,
Зур йөрәкле гади бер галим.

Ышанычың миңа гаҗәеп зур.
Ничек кенә аны акларга?
Белем эзләп типкән яшь йөрәктә
Мәрхәмәтне ничек сакларга?

Минем алда тора күп бурычлар
Алларымда минем күп максат.
Укытучы икән - әйдә, укыт!
Дию генә, дустым, бик ансат.

Бала тапкан ана алдындагы
Нинди булган булса бурычлар.
Укытучы да, ата-ана кебек
Бала бәхете өчен тырыша.

Горурланам бөек исемем белән,
Зур киләчәк - минем кулларда.
Телим һәркемгә дә: укытучы
Юлдаш булсын сезнең юлларда!

Раил Гатауллин, 7 март, 2007 ел