Учащимся

Әни турында шигырьләр. 

 Әни сүзе  (З.Туфайлова)

Ясинә

“Әни” диеп язып куйдым

Яңа яуган ак карга.

Таптамагыз!

Һич ярамый

“Әни” сүзен таптарга. 

Мәкәрим

Иң кадерле кешебез син,

Сөекле әниебез.

Син булганга без бәхетле,

Тыныч, рәхәт яшибез.

Самира: Һәр кешегә әни кирәк,

Ә әнигә кем кирәк?

Әниләргә без кирәк,

Якты, аяз көн кирәк.

В.Альмир: Борчыйсым килми әнине

Елмаеп, көлеп торсын.

Иң матур әни икәнен

Бөтен дусларым күрсен!

Әнием (Р.Миңнуллин)

Артур: Син, әнием, минем өчен

Бу дөньяда бер генә.

Елмайганда йөзләреңнән

Бар өйгә нур бөркелә.

Тыңлап бишек моңнарыңны,

Елавым басылган бит.

Телем дә минем иң әүвәл

“Әннә” дип ачылган бит.

Безнең әни (Ф.Рәхимголова)

Сабина: Кем тегә матур күлмәкләр,

Кем ясый асыл бизәкләр,

Кем тәмле ашлар пешерә,

Гел сине искә төшерә?

Кая барсаң, күз алдыңда,

Һәрчак күңелеңдә яши?

Ул – безнең иң якын кеше,

Ул, белегез, безнең әни.

Кем уяткан Ләйләне? (С.Сөләйманова)

 Сәим

 Иртүк торып битен юган,

Кем уяткан Ләйләне?

Уятмаган, үзе торган —

Бүген әни бәйрәме.

Пәрдәләрне ачып куйды,

Көн кояшлы, көн ямьле!

Якты булсын, балкып торсын —

Бүген әни бәйрәме.

Өстәл өстен кат-кат сөртте,

Җәйде ап-ак җәймәне.

Чиста булсын, пөхтә булсын

Бүген әни бәйрәме.

Күмәкләшеп без дә, дуслар,

Җырлап алыйк, әйдә әле:

Котлы булсын!

Гөрләп торсын

Әниләрнең бәйрәме!

 Сәбәбе нидә икән (Мөҗәһит)

Айдар: Чәйне мин үзем генә дә

Пешереп эчә беләм.

Тик нигәдер чәй икенче,

Тәмлерәк әни белән.

Җәен җиләккә барганда,

Әни булса яныңда,

Рәхәтлекнең чиге булмый

Тәбигать кочагында.

Әни урынны җәйдеме,

Керә тәмле төш кенә.

Шушы кызыклы хәлләрнең

Кем серенә төшенә?

Радмир: Әнием минем ягымлы,

Көлеп тора күзләре.

Авыр чакта ярдәм итә

Әниемнең сүзләре.

Әнием – син минем бердәнберем,

Мин сине бик тә яратам.

Синең күзләреңә карыйм да

Барлык борчуларым таратам.

Әнием (Р.Харис)

Диана: Әнием минем матур,

күзләре якты, көләч.

Шундый күңелле була,

ул өйгә кайтып кергәч.

Мин елышам әнигә,

әни миңа елыша.

Битләре аның кайнар,

ә куллары йоп-йомшак.

Конфет та кирәк түгел,

кирәк түгел курчак та,

Чөнки мин әниемне

алдым инде кочаклап.

Иң матур әни

Рамазан: Минем әни бу дөньяның

Иң чибәре, сылуы.

Нинди бәхет –

Һәр баланың

Үз әнисе булуы!

Минем әни, һич бәхәссез,

Иң сөйкемле әни ул!

Әйткән сүзе,

Кылган эше –

Һәммәбезгә туры юл.

Борчыйсым килми әнине,

Елмаеп, көлеп йөрсен.

Иң матур әни икәнен

Бөтен дусларым күрсен!             TqnH8tIE

***

Иң иртә

Иң-иң иртә кем тора?

Иң иртә әнкәй тора.

Без торганчы өстәлдә

Коймак белән чәй тора.

Иң-иң соңлап кем ята?

Иң соңлап әнкәй ята.

Үз йокысын биреп ул

Безне күбрәк йоклата.

 Әнием гел балкып тора

Күктәге йолдыз кебек.

Мин дә тырышам булырга

Газиз әнием кебек!

Иренә белми әнием,

Көн буе эшләр карый.

Күңелемне юатырга

Син бар бит әле ярый

Өйрәтәсең һәр нәрсәгә

Зур сабырлыклар белән.

Рәхмәт әйтеп тәбриклим.

Әниләр көне белән!

***

Минем әнием Гөлназ

Өләшеп тора гел наз.

Әниемнең эше бик күп

Буш вакытлары бик аз.

Укытучы булып эшли ул

Мин укыган мәктәптә.

Сеңлем белән икебезне

Бик ярата , әлбәттә.

Таләпчән дә, бик җитез дә

Бар нәрсәгә өлгерә.

Өйдә тәртип булдыра да

Тагын эшкә йөгерә.

***

Бар кешенеке дә кебек

Әйбәт минем әнием.

Көн дә уйлыйм, әниемне

Ничекләр сөендерим?

Бүген “5”ле алып кайттым,

Кичә идәннәр юдым.

Әниемне сөендердем,

Уңышлы булды юлым.

***

Якты йөзле, шат күңелле

Уңган һәм бик тә тырыш.

Бакчабыздан җыеп ала

Ел саен бик күп уңыш.

– Кем турында сөйли бу?- дип

Аптырашта калдыңмы?

Әнием турында әйткәнне

Чыннан да аңладыңмы?

Өлгер дә шул, булдыклы да

Әнием Гәүһәрия.

Рәхмәт әйтәм сиңа бүген

Кочаклап үбә-үбә.

***

Минем дә әни әйбәт,

Сөйли белми бер гайбәт.

Әниләрне хөрмәтләү –

Монысы яхшы гадәт!

Тырыш бул, яме, улым, – дип

Озата ул мәктәпкә.

Май булып ята аның

Әйткән сүзе йөрәккә.

***

Әниемнең күз карашы

Һәркемне елмайтырлык.

Кылган изгелекләре дә

Язсаң, китап булырлык!

Һәрчак яхшылык эшләү-

Әниемнең уенда.

Ай, рәхәт тә соң миңа

Әнием куенында!

Кайчакларда әле әни

Ачулангалап куя.

Аның күз яшен күрү-

Йөрәкләремне уя.

Сыңар канатлы әнием,

Игелек күрә күр бездән.

Бәхетле бул һәрвакыт,

Очкын бетмәсен күздән.

***

 Тырыш булырмын, әни,

Әйбәт булырмын, әни!

Сине мин бик яратам,

Сөендерермен, әни.

Син бит чибәр, акыллы

Тоябыз кайгыртуны.

Син яныбызда булганда

Тоймыйбыз авыртуны.

***

Бәйләргә бик тә хәвәс

Чигәргә дә ул әвәс.

Әниемнең кулы алтын,

Эшләмәгән эше әз.

Әни бәйләгән киемнән

Җылы бәрелеп тора.

Әйтерсең ул гел янымда

Нурларын бөркеп тора.

 ***

 Яратам мин әниемне

Әйбәт булганы өчен.

Ягымлылыгы өчен,

Бик күп назлары өчен.

Эшне сөйгәне өчен,

Акыллылыгы өчен

Юк, аның өчен генә түгел,

Мине яраткан өчен!

***

Минем әни иң назлысы, ягымлысы,

Минем әни иң әйбәтне, иң матуры.

Җырлар көйләп, эшләр эшләп көннәр буе

Йөри өйдә, әйтерсең лә кояш нуры.

***

 Иң кадерле кешем җирдә

Ул син, газиз әнием.

Гел изгелекләр бөркелә

Бары синнән, әнием!

Әниемнең җылы назын

Һәрвакытта тоябыз.

Гел шулай булсын иде дип,

Бәхет теләп калабыз.

***

Гел күрәсем килеп тора әниемне

Көтеп торам тизрәк өйгә кайтуыңны

Бер елмаеп “Улым”диеп әйтүеңне,

Ничек кенә әйтеп бирим сагнуымны.

Матур да син, назлы да син, якын да син

Шуның өчен яратам бит үзеңне мин.

Очар коштай канатланып кайтам өйгә

Бик тиз генә куеныңа сыеныйм мин.

***

Әнием минем, кадерлем,

Миңа тормыш бүләк иткән.

Сөеп, иркәләп үстергән,

Ул кочаклап мине үпкән.

Дөньяда иң яхшы кеше

Һәркемнең дә үз әнисе.

Сабыйларын үстергәнче

Әле аңа күп “биисе”.

Тәмле аш та, назлы сүз дә

Көтәбез без әниләрдән.

Әни түзә, сабыр итә

Яшь чыкмасын тик күзләрдән!

Нәни генә уңышка да

Чын күңелдән сөенүче.

Авырганда безнең өчен

Чын күңелдән көенүче.

Бары әни, әни генә

Сабыр итеп көн күрүче.

Балалары хакларына

Көне-төне тир түгүче!

***

Рәхмәт, Аллам, әниемә

Сабырлыклар биргән өчен

Төн йокламый безнең өчен

Янып-көеп йөргән өчен!

Зур сынаулар сиңа тормыш

Җибәрсә дә, кызганмыйча,

Түзем булдың, сабыр иттең

Кала белдең югалмыйча.

Ике энем белән мине

Гел яхшыга өйрәтәсең.

Әби-бабаема да син

Гел ягымлы эндәшәсең.

Рәхмәт, әни, рәхмәт сиңа!

Бик бик яхшы булганыңа

Киң күңелле, мәрхәмәтле

Итагатьле булуыңа!

***

Әниләрне саклыйк!

Әниемнең эше – иң изге эш,

Әниемнең сүзе – иң назлысы.

Әнием кулы – иң йомшагы,

Әниемнең йөзе – иң-иң яктысы!

Авыр сүзне әйтмик әниләргә

Аларга без итик гел ярдәм.

Әниләрне саклыйк , яратыйк

Калсын әле алар гел күркәм!

Әниләргә назлы сүзләр җитми,

Җитми әле мактау, котлау да!

Ә бит әниләрне гел яратып,

Зурлау кирәк барыбызга да!

***

Бу дөньяда әниләр күп –

Минем әни бер генә

Үзе уңган, үзе тырыш,

Бар эшкә дә өлгерә.

***

Иң гүзәл кеше –

Әнием минем.

Иң уңган кеше –

Әнием минем.

Иң матур кеше –

Әнием минем.

Җылы иркә наз –

Әнидә генә.

Татлы, назлы сүз –

Әнидә, беләм!

Яратам аны,

Һәрчак булышам,

Картайтмас өчен

Мин бик тырышам.

Әниләр бәйрәме (С.Сөләйманова)

Кояш көлә, мин елмаям,

8 нче Март бүген.

Бүген әниләр бәйрәме,

Шуңа күңелем шат минем.

Кайсын юам, кайсын җыям,

Чиста булсын, ак булсын.

Әниләрнең күңеледәй

Бөтен нәрсә пакъ булсын.

– Бәйрәм бүген, бәйрәм! – диеп,

Бар дөнья көлеп торсын.

Әни бәйрәме икәнен

Әти дә белеп торсын,

Әти дә көлеп торсын!

Бүләк (Йолдыз)

Сигезенче март бүген.

Безнең өйдә зур бәйрәм.

Әти чәчәк бүләк итте

Әниемә бер бәйләм.

Идәннәрне юды, аннан

Сулар сипте гөлләргә.

Бүгенге көн охшамаган

Бер дә башка көннәргә.

Әни миңа әкият сөйли,

Кулларында бәйләве.

Нигә көн дә булмый икән

Бу әниләр бәйрәме?!

Мин нәрсә бүләк иттемме?

Бик шәп бүләк ясадым:

Сөтемне дә эчеп куйдым,

Боткамны да ашадым.

Минем бүләк (З.Гомәрова)

Сигезенче март –

Әни бәйрәме.

Бүләк итәрмен

Чәчәк бәйләме.

Ничек табарга

Кайда чәчәк бар?

Кая карама –

Капланган ак кар.

Әнигә шигырь

Бирдем бүләккә.

“Гомергә, – ди ул, –

Калыр йөрәктә”.

Көн дә булышам (Э.Мөэминова)

Минем дә бәйрәм ул

Әниләр бәйрәме!

Сагынып көтәм бит

Мин дә ул бәйрәмне!

Әнием гел матур

Булсын дип тырышам:

Мин аңар һәр эштә

Һәр көнне булышам!

Суырткыч белән мин

Суыртам тузанны.

Әнием яратмый

Урын-җир тузганны.

Тәртипкә китерәм

Үземнең бүлмәмне,

Су сибеп үстерәм

Өйдәге гөлләрне.

Әнигә мин шулай

Һәр көнне булышам.

Әнием гел матур

Булсын дип тырышам.

Мин аңа бүләккә

Матур гөл үстерәм.

Әнигә бәйрәмне

Мин шулай китерәм!

Әни бәйрәме (Л.Лерон)

Айсылу да уянган… Күр:

Бәхтияр дә уянган!

Бишектәге Ләйләгөл дә

Уянганга куанган…

Уянганга куанганга

Бер сәбәп бардыр әле?!

Бар икән шул…

Бүген, бүген,..

Бүген — Әни бәйрәме!

Әбинең дә, бабайның да

Авызлары җырылган.

Әти, абый, чәчәк тотып,

Тора табын кырында.

Ник елмая алар бүген?

Белсәң, безгә әйт әле?

—  Ник әйтмәскә!

Бүген, бүген…

Бүген — Әни бәйрәме!

Бүген әниләр бәйрәме (Р.Вәлиева)

Нигә бүген бөтен җирдә

Чәчәкләр балкый бездә,

Нигә кояш көлеп карый,—

Беләбез һәммәбез дә.

Бүген — әниләр бәйрәме,

Бүген җирдә тантана.

Кояш шуңа көлә бүген,

Гөлләр шуңа шатлана.

Әниләрнең бәйрәменә

Куана шулай алар.

Әниләрне котлый бүген

Җирдә барлык балалар.

Мин дә котлыйм, әнкәм, сине,

Теләгем бар минем дә:

Мәңге шулай кояш кебек

Балкы күңел күгемдә!

***

Март аенда, кар өстендә

Кояш нурлар уйната –

Яз килә, каршы алыгыз –

Дигән хәбәр тарата.

Без беләбез, җылы язның

Иң беренче бәйрәме –

Әниләр, әби-апалар,

Хатын-кызлар бәйрәме!

***

Иң матур җыр (Җ.Тәрҗеманов)

Күгәрченнәр гөрләшәләр

Язгы кояш нурында.

Алар җырлый иң матур җыр

Минем әни турында.

Нинди булган, нинди уңган –

Ул һәр эштә, һәркайда!

Йомшак сүзе, күркәм үзе,

Нурлы йөзе елмая.

Күрәсезме, букет итеп

Алсу нурлар бәйләмен.

Кояш котлый март аенда

Минем әни бәйрәмен.

Йөрәгемнең иң түрендә

Иң кадерлем – әнием.

Яхшылыкка, матурлыкка

Үрнәк миңа әнием.

Әнием бәйрәме (Т.Волгина шиг., С.Хәким тәрҗ., Н.Филипенко көе)

Хатын-кыз көне бүген,

Әнием бәйрәме!

Беләм мин: ярата ул

Чәчәкләр бәйләмен.

Беләм мин, беләм мин,

Чәчәкләр бәйләмен.

Ә кайда мартта сирень,

Канәфер табарга…

Мөмкин ич ак кәгазьгә

Чәчәкләр ясарга!

Мөмкин ич, мөмкин ич

Чәчәкләр ясарга!

Шул сирень, кәнәферне

Өстәлгә куярмын.

Кочаклап, бәйрәм белән

Әнине котлармын!

Кочаклап, кочаклап

Әнине котлармын!

***

Бүген әниләр бәйрәме,

Бүген җирдә тантана.

Кояш шуңа көлә бүген,

Гөлләр шуңа шатлана.

Әниемә булышам (Л.Әмирханова)

Пөхтә итеп өйне җыям,

Гөлләремә су сибәм.

Курчакларымны йоклатам,

Еласалар, юатам.

Менә ничек тырышам,

Әниемә булышам.

Әнием белән кибеттән

Ипи-сөт алып кайтам.

Борчулы булса әнием,

Тынычлан, дип, юатам.

Менә ничек тырышам,

Әниемә булышам.

Мин әнигә булышам (Ә.Габиди)

Әни пәрәмәч пешерә

Вак итеп, тәмле итеп:

Без табында чәй эчәбез

Бергәләп, тәмле итеп.

Мин дә булыштым әнигә

Пәрәмәчләр ясарга.

Үзең эшләгәч, тәмле ул –

Кирәк эшләп ашарга!

 Әни (Н.Дәүли)

                   Менә син иртә белән йокыдан уяндың да күзләреңне ачтың. Бүлмә кояш нуры белән балкып тора. Өйдә тәмле аш исе аңкый. Синең өc-баш киемнәрең урындыкка пөхтәләп җыеп куелган. Сиңа рәхәт-рәхәт.

Син шул вакытта үзең дә сизмәстән «әни» дип эндәшәсең. Нигә? Чөнки хәзер бу иртәнге сәгатьтә синең йөрәгеңдә шатлык тыпырчына һәм ул менә хәзер «әни» дигән сүз булып синең күкрәгеңнән очып чыкты да ананың күңеленә барып кунды. Ананың йөзе елмайды, күзләре энҗе ташлары кебек ялтырап китте. Нигә? Чөнки «әни» дигән сүз белән аңа бу иртәнге сәгать тагы да матуррак булып китте. Аның күңеле татлы хисләр белән тулды. Тормыш синең телең аркылы шулай үзенең иң бөек юлдашын, армас-талмас хезмәтчесен котлады.

Әни. Нинди зур сүз бу!

Кеше үз гомерендә шул сүзне ничәмә-ничә кабат әйтә икән? Әйткән саен, ул сүз яңадан-яңа мәгънә алып килә. Ана шул бер сүздән синең шатлыгыңны да, кайгыңны да, уйларыңны да белә. Алай гына түгел, ана бу сүз аша синең йөрәгеңне күрә. Әйе, күрә. Чөнки «әни» дигән сүз ул үзе йөрәктә туа. Ә йөрәктән чыккан сүз йөрәккә барып керә. Әни дип әйттеңме, син инде көчле дә, син инде бәхетле дә!

        Яңа елга шигырьләр        

Ирек : Бүген Кыш бабай

Бәйрәмгә килә

Без нәниләргә

Күп бүләк бирә.

Азалия: Салкын кыш килде,

Ак карлар яуды.

Буран уйнады,

Таулар ясады.  

Кәмилә:  Ә кыш көлә-көлә.

Битебездән үбә

Алсу була безнең

Битләр шуңа күрә.  

Данил: Кыш бабай килгән                        Чыксаң чеметә    

Ап-ак тун кигән                                 Битне өшетә

Көтә кем генә                                 Менә шул аның

 Чыгар дип өйдән.                                     Бөтен эше дә  

Данияр Кыш бабай,Кыш бабай 

Безгә бик таныш бабай 

Сакал-мыек ап-актан 

Килгән безгә ерактан 

Бүләкләр алып килгән 

Бүреген кыңгыр кигән 

Әйлән-бәйлән уйната 

Биетә һәм җырлата.

Рамазан 7. Уянып бүген иртән

Карасам тәрәзәгә

Ак сакаллы кыш бабай

Кар алып килгән безгә

Әйдәгез тауга барыйк

Чанада шуып алыйк

Шундый рәхәт саф һава

Тышта ап-ак кар ява.

Данир:  Кыш бабайның куллары

Салкын диеп уйладым.

Башымнан сөйгән иде,

Чак-чак эреп куймадым.    

Мәкәрим: Кар яуган ,яуган

Мамык кебек кар.

Ап-ак булганнар

Урамнар,кырлар
 

Ясинә: Яшел чыршы тирәсендә 

Җыелып бер тугандай 

Әйлән-бәйлән уйный идек, 

Килеп керде Кыш бабай. 

Әй Кыш бабай, Кыш бабай, 

Хуш киләсен, уз бире, 

Кунак булып килер дип,  

Күптән көттек без сине.

Вадим:  Рәхмәт сиңа, кыш бабай

Чыршы китергән өчен

Яңа елда барыбызны

Сөендергәнең өчен.  

Я.Артур:  Ерактан суык яклардан
Боз чанага утырып
Бәйрәмгә килде кыш бабай.
Күчтәнәчләр тутырып.
Кулларында боз таягы
Сакалы җиргә тигән.
Ә янында сылу бер кыз,
Энҗе кардан киенгән.
Сылу кызын, энҗе кызын,
Ул синең куанычың.
Бергә йөри, синнән калмый
Бәләкәй юанычың.

  Самира: Әй Кыш бабай,Кыш бабай 

    Безгә якын дус бабай 

    Көтеп алдык без сине, 

    Әйдә түргә уз бабай. 

    Ак туныңны кигәнсең 

    Безне сагынып килгәнсең 

    Сине көтеп торганны 

    Әллә кайдан белгәнсең. 

Сабина: Кар яуган

Тәрәзәгә күз салдым

Тордым да бүген иртән.

Күргәч аптырап калдым:

Җирне кем ап-ак иткән?

Урамда нишләгәннәр:

Әллә он сипкәннәрме,

Әллә зур мичкәләрдән

Бик күп сөт түккәннәрме

Бөтен җирдә ак юрган...

Белдем-белдем — кар яуган!

Әй шәп булган, шәп булган —

Без шуарбыз таулардан.

Әсхәр: Бер яшькә үстем

Көн салкын, тышта

Уйный кар-буран,

Ак төскә керде –

Бизәлде урам.

Тагын ямьлерәк

Итәргә илне,

Иске ел үтеп,

Яңа ел килде.

Радмир: Кыш бабай,кыш бабай

Безне бик ярата.

Ул безгә яңа ел

Бүләге тарата.  

Айдар: Чәчәк кебек ап-ак карлар ява,

Туган якны сагынып кыш килде.

Ак мамыктай йомшак кары белән,

Җирне биләүләп төрде.

Кыш ул йөрми ялгыз гына,

Җитәкләгән күркәм бәйрәмне

Нинди бәйрәм?- диеп сорасагыз,

Бүген бездә Чыршы бәйрәме

Саим: .Урамнарга, бакчаларга,

Урман, кырлар өстенә

Ак мамыктай күбәләк кар

Төшә дә төшә генә.

Яңа яуган кар шыгырдый,

Өстенә баскан саен,

Курыкмыйча каршылыйбыз

Салкын кыш аен.

 Урамга чыктык шаулашып,

Йортлардан чана тартып;

Уйныйбыз учта йомарлап,

Юеш кар тубы атып.

Диана: Кыш бабай килгән, ап-ак тун кигән 

Әллә сагынып көткәнне белгән. 

Алып килгән ул зур шугалаклар, 

Өеп тә куйган бөтен җиргә кар 

Тәрәзәләргә ясаган атлар, 

Ул биек таулар, чыршы, наратлар 

Шуларга карап гаҗәпкә калам, 

Ничек ясый?- дип аңа сокланам

Айгөл:Өр-яңа ел килә, өр-яңа.

Чынлап яңа булсын ул.

Кояш кебек, һәммә кешегә дә

Тигез көлеп торсын ул.

 Күз яшьләре онытылып торсын,

Артка чиксен кайгы-борчулар.

Элеккечә утлар янып торсын,

Балкып торсын шулай чыршылар

Азалия: Салкын саф һава

Йомшак кар ява.

Урамга чыксаң

Битләр кызара.

Кар бөртекләре

Битеңә куна.

Үзләре матур

Һәм салкын була.

Ильяс: Яңа өмет белән яңа еллар килэ.

Ачылсыннар ябык капкалар.

Бар кешелек өчен теләк телик.

Кушылсыннар безгә башкалар.

Күз яшьләре онытылып торсын

Артта калсын кайгы-борчулар.

Элеккечә утлар янып торсын,

Балкып торсын шулай чыршылар.

Алина: Яңа елның һәрбер сәгать-көне
Ап-ак кардай якты, ак булсын.
Кыш бабайның кызыл капчыгында
Барыбызга бүләк табылсын.

Бәхетсезгә бәхет алып килсен.
Сырхауларны чирдән коткарсын.
Һәрбер бала газиз балачагын
Әни кочагында үткәрсен.

Барыбызның да бит хыяллар бар,
Ничек ирешергә белмәгән.
Кыш бабайның бүләк капчыгыннан

Чыксын иде үзе теләгән.

Илнар: .Яңа елны көтеп ала hәркем,
Юш килсен дип юрый теләген.
Яңа елда иң-иң якынына
Бүләк итә кайнар йөрәген.

Яңа елда өмет капкалары
Бәхет теләп кенә ачылсын.
hәрбер йортның ишек, тәрәзәне
Ак канаты белән кагылсын.

Гүзәл: 

Азамат: