стих.Мэктэп юллары.

                                     Туган авылым табигате.

Мин  яшимен  табигатьнең

Иң матур почмагында.

Барлык үз иткән баласын

Сыйдыра кочагына.

Авылымның матурлыгы

Һәркемне таң калдыра.

Килгән кунак күрми китми,

Авылның бакчасын да.

Җәй көннәрен күлләрендә

Су коена бар халык.

Тирә-ягы яшел куак,

Ерак түгел наратлык.

Язгы сабан туйларында

Авылдашлар күрешә.

Ис китәрлек табигате

Яшеллеккә күмелә.

“Борнай авылы”дип атыйлар

Без яшәгән авылны.

Ян-якларда яшеллек күп,

Үткәрми һич давылны.

Сокландыра күлләре дә,

Куе .киң урманы да.

Үзләренә чакырып тора,

Ак карлы таулары да.