Юный школьник пробует себя в поэзии. В начале стиха пишет небольшой акростих, тем самым завуалировав своё чувство и отношение к тому, о чём пишет. Герой любит свой край, свой народ, его традиции и культуру. Чтит обычаи своего народа.
Вложение | Размер |
---|---|
Акростих. Герой любит свой край, свой народ, его традиции и культуру. | 12.45 КБ |
Ис мæнæн бинонтæ, райгуырæн уæзæг…
(Акростих)
Ис мæнæн бинонтæ,
Райгуырæн уæзæг.
Оммен, Хуыцау, Раттæг!
Ныффæдзæхсын мæхи.
Дымгæ мын мæ зарджытæ
Æфцæгмæ хæссы.
Ног бонты «хæдзаронтæ»
Æд фæндыр хæтын.
Зæгъынц, зæгъгæ, мæ адæм
Хуры цот сты.
Нæ фæндыры тæнтæ
Зæрдæйы тæгтæй сты.
Нæ сомыйы уæздан лæг
Нары зылдæй уыд.
Сæрибары фидиуæг
Иудзинадмæ сидт.
Базон мæ дæхæдæг
Кæй фæдон дæн æз?
Кæй къонайы хъармыл
Æз хæссын мæ рæз?
- норИ!
/ Хачырты Славик./
Сказка "Морозко"
Л. Нечаев. Про желтые груши и красные уши
Два плуга
За еду птицы готовы собирать мусор
Новогодние гирлянды