Укучыларның иҗаты

Белочка

Белочка-умелочка -

Пушистенький зверёк.

Любит грызть орешки,

И в орешках знает толк.

С веточки на веточку

Прыгает она.

Любит грызть орешки

Совсем без всякой спешки.

Нуруллина Рената, 9 лет

Одуванчик.

Растёт на поле одуванчик,

Одет он  в жёлтый сарафанчик.

Он словно солнышко в траве,

И очень нравится он мне.

Не буду я срывать цветок,

Пусть он живёт, растёт, цветёт.

Расправит жёлтый лепесток,

И радость людям принесёт.

Галимзянова Диляра, 9 лет

Никоша

Хвост пушистый,

Мех золотистый.

Песенки поёт,

Молочко из миски пьёт.

Хоть Никоша старый кот,

Но с бантом играть идёт.

Утром лапки моет он,

Рыбку ждёт от деда,

До обеда спит потом,

Дружно мы с котом живём!

Нуруллина Рената, 9 лет

Яшәгез, кошкайларым, яшәгез!

Без гүзәл һәм бай Татарстан Республикасында яшибез. Аның аша күп кенә елгалар ага. Алар арасында бик зурлары һәм кечкенәләре дә бар. Күп кенә матур күлләре дә бар. Ул суларда бик күп төрле балыклар һәм су җәнлекләре яши. Шулай ук республикабызда зур-зур урманнар бар. Ул урманнарда  бик күп җәнлекләр һәм кошлар яши. Төрле-төрле җиләк-җимеш үсә.

 Кошларның күбесе көзен җылы якларга китә. Туган якларда калучыларга укучы балалар ярдәм итә. Алар кошларга оялар куялар, җим сибәләр. Балалар табигатьне яраталар һәм саклыйлар.

Без дә әтием белән кошлар өчен җимлек  ясадык.  Ул зур, нык, матур булып чыкты. Классташларым белән аны мәктәп каршындагы каен ботагына элеп куйдык. Һәр көнне, урамга чыкканда, җимлеккә ипи кисәкләрен, ярма салып тордык. Аннан соң, читкә китеп, берәр кош очып килмәсме, без салган җимне чүпләмәсме, дип карап тордык. Кызганыч, күрә алмадык. Куркалар, күрәсең. Ләкин җимлек икенче көнгә гел буш була иде. Димәк, кошларыбыз сыйланган, ач калмаган. Димәк, кышны да җиңел уздырырлар.

Яшәгез, кошкайларым, яшәгез!

Киямова Алия, 9 яшь