Өлкәннәр көненә стенд материалы. Әби- бабайларга багышланган шигырьләр, хикәяләр

Минем  әбием.

Әбиемнең исеме- Гөлбәрия. Аңа 83 яшь. Гөлбәрия әби бер кыз, 3 ул үстергән.Математика укытучысы булып- балаларга төпле белем биргән. Пешергән ашлары, үстергән гөлләре мине һәрвакыт сокландыра. Йомшак сөйләме мине иркәли. Минем дә әбиемә ошыйсым килә.  Авылда яшәсәләр дә, без аларга еш  кунакка кайтырга тырышабыз. Бабаем белән икәүләшеп, алар безе  көтеп торалар.  Безгә алар терәк һәм юаныч. Без- 11 онык һәм 5 оныкчык- барыбыз да кайтып керсәк, әбиемнең күзләре шатлыктан елмаялар төсле...

Сәмигуллина Язгөл 5а сыйныфы

Мой дедушка.

Мой прадедушка Минеголов Рахимжан Гилязович родился 8 августа 1919 года в семье крестьянина. Их в семье было 5 человек. До войны занимался хлебопашеньем.Пахал землю, сеял. С12 лет остается сиротой. Чтобы найти на пропитание, он уезжает в Москву. В октябре 1939 года уходит в армию, служил он на землях Забайкалье, в Монголии. Когда у него закончился срок службы, немецкие фашисты напали на нашу страну.

В начале 1942 года он идет воевать. За героизм  был награжден 4-мя похвальными листами от Сталина, орденами и медалями.

День Победы встречает в городе Барт. После окончания войны он остается служить еще 11 лет, и поднимает свой статус до капитана. В 1956 году возвращается в родное село. Мирное время награждается многочисленными  медалями.

Минеголова Зарина 5а класс

ЯРАТКАН ӘБИЕМ

Минем яраткан карт әбием бар. Ул авылда яши. Аңа инде 84 яшь Шушы яшьтә  булуына карамастан, ул эле һаман йөгереп кенә йөри.

     Әбиемә 11 яшь булганда, икенче бөтендөнья сугышы башлана. Ул чакларны әбием әле де күз-яшьсез генә искә төшерә алмый. Әбиемнен этисе белән абыйсы сугышка кителәр . Аңа 11 яшь кенә булуга карамастан, ул әнисенә булыша, эшкө йөри ,энелерен, сеңелләрен карый. Әбием сөйләүләре буенча бик авыр булган аларга ул чакта.

    Үсеп житеп тормышка чыккач, эбиенмен, 5 баласы була . Аның сенлесе фажигале рәвештә һаләк булгач, ул 6 нчы балалыкка аның кызын алып үз баласы итеп үстерә. Әбием гомере буе урманда эшләгән, агачлар үстергән.

     Хәзерге көндә минем әбием бик бәхетле . Аныд 16 оныгы ,13 оныкчыгы бар.Ул безнең барыбызны да бик ярата. Без дә аны яратабыз һәм хөрмәт итәбез. Әби безнен барыбыз өчен дә үрнәк булып тора.

 Зарипова Руфия 5а сыйныф

Котлау.

Кадерлеләрдән - кадерле, сөйкемлеләрдән -сөйкемле, шәфкатьле, миһербанлы, олы җанлы әбиләр һәм бабайлар! Чын күңелебездән сезне Өлкәннәр көне белән тәбрик итәбез.  Сезгә ныклы сәламәтлек, озын гомер, уңышлар телибез.  Сез безнең өчен бик кадерле. Бигрәк тә мондый болгавыр заманда балаларыбызны миһербанлы- шәфкатьле итеп тәрбия кылырга ярдәмегез  бик кирәк.  Буыннар чылбыры бервакытта да өзелмәсен! Картаймыйча безгә ярдәм итеп яшәгез, ә урыннарыгыз өйнең түрендә булсын!

Әби- бабайларга теләк.

Өлкән әби һәм бабайлар,

Бәйрәм белән сезне котлыймын.

Озын гомер телим, нык исәнлек,

Күңелегездә булсын тынычлык.

Без яшь буын сез өлкәннәрдән

Һәрбер эштә үрнәк алабыз.

Сезне олылап, тирән хөрмәт итеп,

Киңәшләрегезне һәрчак тотабыз.

Сезнең белән бергә яшәү ямьле,

Сез булганга көннәр гел аяз.

Сезнең өчен бүген зәңгәр күктә

Елмаеп яктырта җылы кояш.

Шакирова Аделина 5 а сыйныфы

Әбиләр, бабайлар!

Нур сибә йөзләрегез.

Шуңа күрә дә яз сыман

Сезнең чал йөзләрегез.

Чәчләргә ак карлар яусалар да ,

Язлар яши сезнең күңелдә.

Өйрәнсеннәр яшьләр, сезгә карап,

Сокланырлык тормыш төзергә.

Картаймыйча шулай кояш кебек

Балкып торыгыз сез иртә-кич.

Яхшылыкны җирдә ятмый, диләр,

Онытмабыз сезне һич тә без.

День пожилого человека.

 Пожилой человек- это тот, кто живет очень долго;

 Преисполненный чувства гражданского долга,

 Кто умеет любить, кто умеет мечтать

 Кто чужие ошибки умеет прощать!

 Пусть он возростом стар ,Человек пожилой,

 Но душою и сердцем всегда молодой,

 Жизнь умеет ценить и живет для других!  

Әбекәйләр, бабайлар

Чәчәк эзләп йөрдем кырларда,

Белмим сезне ничек зурларга.

Телим сезгә изге теләкләр,

Йолдыз булып яна йөрәкләр.

Кайгыларны сыйпап аласыз,

Хәерле юл теләп каласыз.

Сез бит шундый сабыр һәм чыдам.

Сезне уйлап юлга мин чыгам.

Сәламәтлек ташламасын сезне,

Һәр көнегез үтсен шатлыкта.

Яшәү яме, дөнья иминлеге

Юлдаш булсын сезгә картлыкта.

С днём пожилого человека!

Здоровья, радости, добра!

Прожить ещё  хотяб полвека,

И не грустите никогда!

Удачи, светлых ярких дней

Забыть про все свои невзгоды

Побольше преданных друзей.

Не властны ведь под вами годы!            

Стих о родной бабушке

 Лишь у нашей бабушки лучшая еда,

 Лишь родная бабушка рада нам всегда.

Только наша бабаушка так умеет ждать,

Только наша бабушка может все прощать.

Часто без компании бабушка, одна

Знаем, что сидит она грустно  у окна,

Часто забываем мы про ее страдания,

То у нас свидания, то соревнования.

Ты прости нам, бабушка, эту невнимательность,

Это просто молодость или несознательность.

Знай, что ты достойная и для нас значимая

Лучшая из бабушек, самая любимая!    

Бабаема.

Бабабыз - акыл иясе,

Бабабыз - уңган кеше.

Нәрсәгә тотынса да,

Һәрвакыт гөрли эше.

Барыбыз да сине, бабай,

Чын күңелдән котлыйбыз.

Бәхет, шатлык, сөенеч тулы

Озын гомер телибез

Бабушке

За ласку, доброту, заботу
Хотим тебя благодарить.
Собрать бы все цветы на свете —
Тебе, родная, подарить.
И пожелать здоровья, счастья,
Побольше радости, добра,
Чтоб в жизни не было ненастья
И чтоб не старили года.

Әбиемә.

Сөйкемле карашың кояшка тиң,

Бар тормышны нурга күмәсең.

Бу дөньяның барлык хикмәтләрен,

Бары тик син генә беләсең.

Тормышта гел ярдәм итеп тора

Зирәк киңәшләрең, җылы сүзең.

Иркәлисең, яратасың, юатасың,

Тыңлыйсың да, аңлыйсың да үзең.

Сәламәтлек, озын гомер язсын,

Гел көләч һәм яшь бул хәзергечә.

Күңелең синең күтәренке булсын,

Сөенеп һәм сөендереп мең - мең яшә.

Катаям, дип, һич тә хафаланма,

Өлкәннәрдә акыл - сабырлык.

Киңәш - ярдәм кирәк булган чакта,

Әле дә син бар үрнәк алырлык.