"Минии шүлэгүүдни"

          Эжы

Энэ бүмбэрсэг дэлхэй дээрэ

Эгээ haйн сэдьхэлтэй

Эжы гэжэ нэрэ

Yри хүүгэдтээ хүндэтэй.

Жааханhaa хойшо бидэнэр

Жэлhээ жэлдэ урганабди,

Жаргалтай баяртай байхадаа

Эжыдээ ходо найданабди.

Эжыгээ ходо баярлуулжа,

Бидэнэр туhaлжа ябахабди.

Эжын ашыень харюулжа,

Мартангүй бидэ байхабди.

           Yбэл.

Yбэлэй hүниин сагта

hалхи шуурган шууяба,

Таламнай сагаан хүнжэлөөр,

Аалин хушагдажа эхилбэ.

hая бодоhон айлнуудай

Гэрнүүдhээнь утаан гараба.

hалхин номгорхые хүлеэжэ,

Наадахаа үхибүүд сугларба.

Хүйтэн үбэлнэй эхилжэ,

Сонхомнай мүльhэтэй болобо,

Урдажа байhан уhан хүрэжэ

Хүүгэдтэ баяр асарба.

  Буряад хэлэн.

Бидэнэр багаhаа хойшо

Энэ баян хэлэ үзэнэбди

Эжы гэжэ түрүүшын үгэеэ

Түрэл хэлэн дээрээ хэлэнэбди.

Булта нүхэдтөө хэлэжэ,

Сугларан, эхэ хэлэеэ магтая!

Буряад хэлэеэ өөдэнь үргэжэ

Эшэнгүй хүнүүдhээ ябая!

    Хүүгэдэй жаргал.

              Морёор.

Морёор гүйлгэхэ дуранда

Зүрхэ сэдьхэлни эзэлэнхэйл!

Хэшээлэйнгээ hүүлдэ түргэн

Борхоног  мориндоо яаранхайб!

Агта нүхэрэйнгөө инсагаалан угтахада

Yнэн зүрхэнhөө жаргалтайб.!

                Загаhан.

Загаha бариха хүсэлдэ,

Бүхы бэем зэhэнхэйл!

Гэрэйнгээ ажалай hүүлдэ

Хүшэгөөрэй нуурта мэндэнхэйб

Хөөлэнтиин hахуулидам ороходо

Угаа ехээр баяртайб!

Эдир хүүгэдэй жаргал энэ гээшэл.

Алтан мүнгэншье хэрэгтэй бэшэл.

.

            Хүлэг морин.

Хэшээлнүүдэйнгээ дууhахые хүлеэгээд,

Хүлэг мориндоо хурдан гэшхэлбэб.

Хүршэнэрни газаа намайгаа угтаад

Хараhаар хойноhоом үлэбэ.

Cарайhаа мориёо ооголходом,

Инсагаалан намдаа ерэбэ,

Дуратайб шамдаа гэхэдэм,

Баяртайгаар хажуудам хатарба.

Минии hайхан хүлэг моринмни

Хаанаhаашье ерэ, таниха

Минии бэрхэ хүлэг моринмни

Хаанашье хэлэ, хүргэхэ.

         Шэнэ жэл.

Орожо байhан шэнэ жэлдэ

Арад зон ехэ баярлана.

Арбан хоёрой hүниин hэлгээе

Хүлеэн найдан угтана.

Хуушан жэлнай(могой) үнгэржэ,

Шэнэ жэл хойноhоонь ерэбэ,

Хүгшэн эжымни эртэ бодожо,

Шэнэ жэлэйнгээ сайгаа үргэбэ.

Шэнэ жэлэй ерэхэдэнь,

Бултандаа эбтэй болоё!

Гар гараа барилсажа,

Олон хэрэгүүдые бүтээе!

   Морин жэлнай ерэбэ.

hайхан сэхэ бэетэй,

Мойhон шэнги нюдэтэй,

Сахюур сагаан шүдэтэй,

Хурдан түргэн гүйдэлтэй,

Хүхэ морин жэлнай

Номгон даруугаар ерэбэ.

Табан хушуу малай нэгэн

Хүнгэхэн гүйдэлтэй морин

Хаанашье шамайе хүргэхэ,

Баатар хүбүүдэй хани нүхэр

Хэнhээшье айнгүй урагшаа хатарха

Хүлэг мориёо магтанам

Шамдаа соло дууданам!

Эрбэд соохор,Нарихан шарга,

Хүрин хээр гэжэ илгарагша,

Найр нааданда түрүүлэгшэ,

Жороо жорхой гүйгөөшэ,

Морин эрдэни гэжэ суурхагша,

Шамдаа баяраа мэдүүлнэбди!

Доро дахин шамаяа угтанабди!

Шэнэ жэлдээ баярланабди!

Үгын хүсэн шанга.

Үгэ бултанай ухаае харуулдаг,

Энэшье хүнэй байдал мууруулдаг

Сэдьхэл соохи баярые мэдүүлдэг,

Шэрүүн үгэ гуниг түрүүлдэг.

Хүн зон элдэб абаритайдаа,

Элдэб үнгын үгэ хэлэнэ.

Юумэ шэбшэнгүй дуугархадаа,

Муушье үгэ хэлэхэ.

Үгэ дуугүйшье зон байдаг,

Харин ондоогоор баяраа мэдүүлдэг.

Шэг шарайдань, зан абаридань харагдадаг,

Үгэшьегүй, хүүрээ ойголсодог.

Дэмы газар шашаг үгэ бү дуугара!

Үгы хүсэн шанга гэжэ мэдэ!

Минии дүү Кирилл.

Хөөрхэн,жаахан дүүмни

hая нэгэтэй болоhон,

тиигээшье hаа hуура байрагүй

хүл түргэн гүйдэлтэй.

Эртэ бултаниие бодхоожо,

Гүйжэл, наадажал ябаха.

Эжынгээ хүүрын дуулангүй

Хамаг юумые дайраха.

Жаргалтай ходо ябахадаа,

Гансаараа заримдаа hамаарха,

Зангаа муудаад хубилхадаа

Бидэндээ угаа эрхэлхэ.

Минии тоонто- Хүшэгөөр.

Хүхэ хадануудаар хүбөөлэгдэhэн,

Хүн зоной үбшые аргалдаг.

Газарhаа гараhан халуун аршаантай,

Минии тоонто –Хүшэгөөр.

Уянгата hайхан аршаамнай

Хамаг дэлхэйн баялиг лэ,

Минии тоонто- Хүшэгөөр нютаг,

Хододоо hалбаржа байгыш лэ!

Хайку.

Наhандаа баярланабди.

Үхэлдэ гунигланабди…

Мүнхэ хуби заяан тухай мартанабди.

Хүйтэн гэр

Жабар.

Газаа үшөө хүйтэн.

Хэшээл эхилбэ.

Багша шэнэ темэ ойлгуулна.

Би өөрынгөө юумэ шэбшэнэб.

Хүйтэн үбэл

Мүрэнэй мүльсэн дээрэ

Хүбүүд надана.

Шэнэ жэлдэ баярлан ,

hайн юумэндэ найданабди

хуушан жэлые мартан.

Халуун зунай hүни.

Ямар удаан телефон хонходоноб.

Хүршэнэрэй гэртэ.

Хурдан,хурдан хатара

Морин hалхитай харгыгаар.

Фиништэ түргэн хүрэ.

Гүүн уhан

Үхибүүн шулуу шэдэбэ.

Уhан хүдэлбэ.

Синквейн.

Үбэл

Хүйтэн, саhатай.

Дааруулна,хүхюнэ, хубсалуулна

Үхибүүд саhаар наадана.

Жаргал.

Гэр

Уужам, hаруул

Баригдана, худалагдана, байгдана.

Хүндэ баяр асарна

Байшан.

Шэнэ жэл

Баяртай, саhатай

Ерэдэг, хүхеэдэг, жаргалуулдаг

Шэнэ жэлээ угтанабди

Бэлэгүүд.

Пеэшэн

Ехэ,бүдүүн

Эдеэлүүлдэг,дулаасуулдаг,баригдадаг.

Эгээ хүндэ хэрэгтэй.

Дулаан.

Морин

Хурдан, hайн

Хүргэдэг,хатардаг,гүйдэг

Табан хушуу малай нэгэн

Амитан.

Мүнгэн

Олон, үсөөн

Ерэдэг,байдаг,хооhордог

Мүнгэн хүнэй жаргал

Баян.

Эдеэн

Хэрэгтэй,амтатай

Шанадаг,эдидэг,шарадаг

Хүн эдеэгүй байжа шадахагүй

Садхалан.

Танка.

Үбэлэй ой соо

Ангуудай мүрнүүд харагдана

Саhан ороод үгы болгобо.

Шинии хэлэhэн үгэнүүд

Зүрхэн соомни хододоо үлэшөө.

Би өөрынгөө дурые нюухаа hананам

Харин нюурни тэрэниие мэдүүлнэ.

Ондоо хүнүүд намhаа hурана

Ши юундэ гуниглаабши?

Өөрынгөө наhые юунтэй зэргэсүүлхэб?

Эрбээхэйдэ адли богони наhатай.

Эртэ ходо бодожо,

Мүнхэ нэрэеэ үлээхэеэ оролдоё.

Нэгэшье юумэнhээ айнгүй.

Арбан табанай hара гараба.

Би үдэшэндөө ябанаб,

Толгой соомни олон бодолнууд.

Минии түрүүшын дуран

Сээжэ зүрхэн соомни.

Би буряад хэлэ үзэнэб.

Ганса hайн юумэ шэбшэжэ

Hайнаар хабаадахын тула олн юумые зохеоном

hуури абахаяа найданам.

Шог зугаанууд.

          Нэгэтэ иимэ ушар болоhон юм.

Хамжаанай газаа. Хубсаhа хунарай үнэгүйгөөр худалдажа байhан түрүүшын үдэр. Хамжаанай үүдэндэ олон хүн зон түлхилдэжэ, нээгдэхыень хүлеэжэ, ута ээлжээн болонхой.

         Бэеэр набтаршаг хүн олон хүнүүдые түлхин, ээлжээнэй эхиндэ гарахаяа оролдоно.

Зүгөөр тэрэниие гэдэргэнь үгэ хүүр хэлүүлэнгүй түлхишэбэ. Тэрэ хнэй дахин туршахадань, энгэрhээнь барижа, эгээ hүүлшын ээлжээндэ хаяжархиба. Гурбадахи туршалгань баhа үрэ дүн үгэбэгүй. Хайрагамгүй түлхихэhөө гадна,бүри үшөө эбшэнтэйгээр тогшуулба.

       Уур сухал болоhон,гомдоhон хүмнай:

Хүрөө,болоо! Үбшэнтэй зон гэшэбта!-

Гэжэ хашхарба,- иигэжэ аашалhан хойнотнай,хамжаагаа нээхэгүйб,бүхэли үдэрөө байгаарайгты!

        Энэ ушарhаа иимэ hургаал абая:бэе бэедээ зохидоор хандая, бэе бэеэ шагнажа ябая. Хүн зондо ямаршье ушар боложо болохо.

Хэшээлдэ.

Батуев ,та юун гэжэ hананабта юун шанга бэ: эрдэм гү, али мэдэрэл?

--мэдэрэл!

-- Юундэ?

--би Раднаевта зуун түхэриг үритэйб гэжэ мэдэнэб,харин үгэхэгүйб гэжэ мэдэрнэб.

Улаан-үдэ хото.

          Борсоевай үйлсөөр нэгэ гэр хулгайда оробо.

        Тэрэ айл экстрасенсые дуудаба,тэрэнь хулгайшанай мүрөөр (отпечатагаарнь) иимэ мэдээсэл хэлэбэ:

      -- Тэрэ хулгайшан удаан ба жаргалтайгаар байха, харин инаг дураяа нэгэшье золгохогүй.

Шэнэ хүдэлмэришэн.

        Дарга шэнэ хүдэлмэришэндөө даабари үгэнэ:

              -- анха түрүүн байшанайнгаа шалыень хамал даа!

              -- Юу? Юу хэлэнэбта? Би МГУ улаан гадартайгаар дүүргээ hэм!!!

              -- Аа!Шадахагүйгшэ? ши намда хамуур hарбай. Би шамда хайшан гээд шал хамадаг бэ гэжэ, заажа үгэhүү.

Профессор.

       Профессор нэгэдэхи курсын аюутадта философёор лекци уншана:

   --Элитэ ехэ философ эрдэмтэдэй хэлэhэн үгөөр. Зол жаргал хадаа дуратай юумэеэ бэелүүлжэ шадахагүйшье hаа, харин хойноhоонь шэбшэн дабталха болоно.

        Эгээ hүүлшын партаhаа абяан дуугарба:

      --профессор, таанад хэзээ хүйтэн үдэшэ hүүлшын автобусой хойноhоо гүйжэ үзөөhэн гүт?

Наймааша эхэнэр ба хүбүүн.

  hургуулингаа хойно гурбадахи классай хүбүүн хамжаанда оробо.

--Сайн байна. Намда юhэн солхооб гартамни байна,харин гурбан солхообой карандаш ба 4 солхообой ручка гэхэдэм, долоон солхооб болоно. Хэды солхооб намда үлэхэб?

---Хоер солхооб,ши тиигээд хурдан абаад яба. Хойношни ехэ хамжаан болоод байна.

----- үгы намда багшамни даабари үгэhэн, тэрэниие мэдээгүй байгаа  хадам хоер табиха,тиигээд түрэлхидыем дуудаха юм. hайнтдаа, би гэртээ хурдан харихам түрэлхидөө баярлуулхам,юундэб гэхэдэ би багшынгаа даабари дүүргээб. Баяртай.

Намсарай.

Намсарай нүхэрни нэгэ ород басаганда дурлашанхай, хоюулан ехэ эбтэй инагууд hэн. Намсарай басаганайнгаа эхэ эсэгэтэйнь танилсахань лэ ганса үлөө hэн. Нэгэ үдэр зүрхэлжэ абаад:

---юуншье болоно бэзэ,-гээд, Намсарай басаганайнгаа гэртэхинтэйнь танилсаха баатай болобо. Ороходонь, эсэгэнь гансааран сайгаа уужа hууна. Намсарай ороhоор, эсэгынь урдаhаа гараа hарбайнхай:

--Намсарай , гэбэ. Басаганай эсэгэ үндыhөөр:

--Ишь  чего захотел! Сразу им сарай давай! Никаких вам сарай! Вот она у себя в комнате,-гээр,хургаараа зааhан бэеэрээ газаашаа гаража ябашоо hэн.

                 Аляаhад.

Биологиин багша хэшээлэй үедэ үхибүүдhээнь hурана:

--үбэлдөө аляаhад, юундэ үгы болошоноб? Хэн хэлэхэб-гэбэ.

       Нэгэ хүбүүн гараа үргэжэ:

---халуун орондоо ниидэжэ ябашоо,-гэбэ.

    Бэшэ үхибүүдынь багшатаяа баран булта бижэгэнэсэ энеэлдэбэд.

Үреэлнүүд.

Дала наhааршни шамайгаа

Дансарамни, зүрхэнhөө амаршалнаб!

Дүнгэжэ хүүгэд ашанартай

Дүүрэн наяахүрэтэрөө

Үлбэрхые үзэнгүй жаргалтай,

үргүүлжэ hайханаар ямбатай,

үелhэн наhанайгаа гансатай

үшөөл олон удаан жэлнүүд соо

эдеэнэй дээжээр хүндэлүүлжэ,

унтариин зөөлэхэн соо, амаржа,

үреэлэй hайханиие дуулажа,

үлзы хэшэгтэй, энхэ элүүр,

бурхантай, буянтай ажаhуужа,

буряад ороноо суурхуулжа,

урма зоригтай,ульгам хэлэтэй,

угайнгаа бэлиг үргэхэ сэдьхэлтэй,

уулаобоодоо залбаржа,

ута наhатай, удаан жаргалтай,

арад зондоо хүндэтэй,

ажаhуухатнай болтогой!

Гаража ерэhэн энэ Шэнэ жэлдэ

Газар дайдамнай үрэжэлтэй байг лэ,

Хото, город,хүдөө нютаг бүридэ

Хонин төөлэй,сагаан эдеэн дэлгэрэг лэ!

Хүн бүхэн хүгшэн, залуугүй илгаагүй

Хүнгэн солбон,энхэ элүүр ябаг лэ.

Хүүгэд,үбгэд хуби заяанда гомдонгүй,

Хүхюун,дорюун зол жаргалаа эдлэг лэ!

Арад зон- ямаршье үндэhэ яhанай hаа,

Аха дүүдэл эб нэгэтэй ажаhууг лэ.

Агууехэ буряад оромнай хододоо

Ажалша баатартал урган батажаг лэ!

Дэлхэй түбимнай дайнай утаа үзэнгүй,

Дэлгэр тэнюун, сэлмэг байха болтогой!

Уян сагаан hайхан сэдьхэл үгырэнгүй,

Улас бүхэнэй холбоо бүхэлхэ болтогой!

hаба hуулгаар билтарма

hүн сааан эдеэмнай

Булаг мэтэ бурьялжа,

Горхон мэтэ харьялаг лэ.

Байгал номин далай шэнги

Оёорhоо тунгалаг

Барзан үндэр уула шэни

Орьёлhоо тунгалаг

Буряад оронойнгоо гал гуламта

Бата бэхеэр түлеэд,

Дааган мориёо hүлдэжэ,

Дархан солоёо нэрлүүлээд.

Хоймороор дүүрэн аша үринэрөө

Холын замда зорюулаад,

Хотоор дүүрэн адуу малаа

Хоолой дээжээр үдхөөд,

Тала нуга илдангүй.

Таряа будан надхуулаад

Энхэ hайхан орондоо

Эрдэм бэлигээр түгэлдэр

Эзэн болон жаргахатнай болтогой!

Булагай уhандал адли

Тунгалаг сэдьхэлтэй ябаарай,

Булад эритэдэл адли

Хурса ухаатай ябаарай,

Удхалан хэлэжэ,

Уянгалан дуулажа ябаарай.

hайн hанаатай

hайхан сэдьхэлтэй ябаарай.

hайнаар эхилhэн үгэеэ

hайнаар дүүргэжэ шадаарай.

Ахай абганарые хүндэлжэ

Арай багашуулые хүтэлжэ,

Азар ангаар хашхарангүй.

Аалин номгон ябаарай.

Багашуулда ахнь боложо,

Ехэшүүдэ дүүнь боложо

Эгэшэб гэжэ энхэржэ,

Дүүб гэжэ дүнхэжэ ябаарай!

Мүшэд хэрэгтэй гү?

Иимэ бодолдо абтаhан басаган Алтан гадаhа хаража, наhандаа болоhон ушарнуудые шэбшэжэ,энежэ hууна. Хажуудахи нүхэрынь Долоон үбгэдые хараад, дуран тухайгаа шбшэнэ,үшөө иимэ асуудал тархидаа оруулна: «юундэ энэ халбага шэнги мүшэхэнүүдые Долоон үбгэд гэнэ бэ?» эгээ хажуу тээ hууhан хүбүүн яларhан мүшэдые тооложо байхадаа, толгой соогоо иимэ асуудал эрьюулнэ: «Мүшэд хэрэгтэй гү? Мүшэд үгы байгаа hаань, хүн зон hүниндөө өөдөө хаража, ганса hарын толоной шарахые хараха hэн гү? Зуб даа мүшэд хэрэгтэй байна. Одо  мүшэд нюдэнhөө гараhан нулимса шэнги яларжа, ондо ондоо бодомжолгонуудые оруулна.

      Тоологдошогүй мүшэд hүниин байдал шэдитэй онтохон соо байhан шэнги болгооно, hайхан угалзатай хүнжэлөөрөө  газар дайдые хушана ха юм. Иимэ гое, намдуу аалин, одо мүшэдөөр яларhан hүни ябаагүй хүн, элдэб бодолдо абтаагүй хүн үгы ёhотой.

Сочинени

«Эсэгэмни»

Манда эсэгэ ори ганса. Эсэгэ хүн бултанаймнай эзэн. Минии аба эгээ hайн,бэрхэ,жаргал ходо асардаг. Ходо сүлөөгүй  ябадаг. Хүндэ хүшэр хүдэлмэри хэжэ, эдеэ хоол олодог. Гэр бүлэйнгөө түлөө ходол оролдожо ябадаг. Эсэгэдэмнай нэгэшье hууха сүлөө байдаггүй. Газаа соогуур ябажа,сэбэрлэхэ,уhа саhанда,түлеэгээ хахалжа ходо байха. Үшөө нэгэшье муу юумэндэ оруулхагүй, хамгаалхаяа оролдодог. Иимэ эсэгэтэй байхадаа, би ехэ баяртайб, би ехэ хүндэтэйб.

Хүнэй наhан.

Энэ дэлхэй дээрэ олон hайн ба муу зон бии. Хүн бүхэн hая түрэхэдөө, нэгэшье муу hанаа үгы байдаг.Богони наhатайшье hаа, нэрэеэ хухалха ёhогүй. Үри бэеэ харалсажа, hайн юумэ хэжэ, үдэрөө хооhон дүүргэнгүй байха ёhотой. Минии hанахада, hайн хүн иимэ: hургуулитай,арал зондоо туhатай, ажалтай,өөрын гэр бүлэтэй, хаанашье шадалтай. Харин хүнэй муу hанаатай, туhагүй, түлюур байхадань, хэншье тэрээн тухай нэгэшье hюумэ хэлэхэгүй. Тиимэhээ бултадаа энэ наhаяа жаргалтайгаар үнгэргэхын түлөө hайнаар оролдожо ябая!

Манай нютагай дайнай ветеранууд.

Дайн. Богони үгэ соо хэды ехэ зоболон багтанаб. Хэды мянган зон хахасааб,үншэрөөб, үхөөб?!

    Жэл ошохо бүри дайнай хатуу шэрүүн жэлнүүдэй холодобошье,дүлэтэ жэлнүүдэй суряанууд арад зоной зүрхэ сэдьхэлые мүнөөшье болотор доhолгоhоор лэ. Сагай үнгэрхэдэ,байдалшье худилдаг гээшэ. Хэды түүхын хуудаhануудай ирагдажа урбуулагдаашье hаа , тэднэй «сагаан толбонуудай» элирүүлэгдээшье hаа, эсэгэ ороноо хамгаалгын Агууехэ дайнай байлдаануудай талмайнууд дээрэшье, тэрэнэй ара таладашье ажаллаhан хүнүүдэй баатаршалганууд мартагдаха аал? Юуб гэхэдэ,хүн бүхэн ямаршье яhатанай байг, Илалтын үдэрыедүтэлүүлхын өөhэдын хубитануудые оруулалсажа,энээндэ этигэжэ, тэрэ дабашагүй хүндэ жэлнүүдые гаталhаниинь юугээршье сэгнэшэгүй ха юм даа.

Онтохон.

«Тэнэг шоно ба шандаган»

Үбэлэй хүйтэн hүни эхилжэ байба. Үлэн, хооhон шоно эдеэ хоол бэдэржэ ябаhаар, талаан боложо, наадажа байhан шандагадтай дайралдаба.

--- оо, олон шандагадhаа нэгыень барихал байхаб,гээд, хойноhоонь намнажа эхилбэ. Хүгшэншэг шандаган нүгөөдэлөө абархын тула, тэнэг шоные хойноhоо дахуулба. Бэшэниинь түргэн нюдэ сабшаха зуура үгы болошобо. Тиижэ байтараа шандаган ангуушанай табиhан урьха соо оробо. Тиихэдэнь шоно ехэ баярлан хэлэбэ:

-- ямар тарган шандаганбши, би шамай эдихэм!- гэбэ.

 ---үгы хүлеэгыш, наhантаяа хахасахыемни саг үгыш?

  --- табан саг үгэнэм,гэбэ.

    Тэрэ сагынь шандаганда бэеэ абарха түсэб табихадань, зүбэлбэ.

---хүрөө, сагшни үнгэрөө.

--- Шоно!

--- Яагаб?

--- Ши намhаа ганса садахагүйлши, табяа хадашни,би шамда бидэнэрэй байрладаг газар харуулажа үгэхэб,гэбэ.

      Нээрээшье,энэ зүб хэлэнэ. Ганса шандагые эдеэ hаамни, хоёр үдэртэ зүбэлхэ. Тиимэhээ шандагадайнгаа байрые харуулажа үгөө hаань, олон үдэр соо садхалан байхаб,хүгшэрөөб, амитадые хүсэхэеэ болёоб,гэжэ шоно тархи соогоо шэбшээд, олзоёо табиба.

      Шандаган тэнэг шоные мэхэлхэhэндээ баярлаад, баабгайн байра руу сэхэ абаадажа, шоные баабгайн hабарта барюулhан юм гэлсэгшэ.

Намдуу үбэлэй сагаан саhан,

Хүнэй нюдэ гэрэлтүүлнэ,

Үбэлэй аажам hалхин,

Ой модо саhаар бурьюулна.

Уланхаанай эгсэ уула хаданууд,

Номин саhаар хушагданхай,

Нютагаймнай гол мүрэнүүд

Сэнхир мүльhөөр хүлдэнхэй…

Мүнхэ хүхэ тэнгэри харахада,

Минии сэдьхэл тэнюун лэ.

Үбэлэй сэбэр агаараар амилхада,

hанаан бодолни арюун лэ…

Уланхаан нютаг.

Уланхаан нютагни- үлгымни тоонто

Унтаршагүй сэдьхэлэйм гуламта.

Жэлhээ жэлдэ түргэн hалбаржа

Жаргалтай гоёхоноор бадарна.

Үргэн уужам талыем

Үнгын сэсэгүүд гоёоно

Эмтэй домтой аршаан булагууд

Элүүр энхэ асарна.

Үндэр эгсэ хаданууд

Байгаалиин шарай гоёоно

Хүшэгөөр, hэю, үмхэй

Холын холо сурхуулна.

Түргэн зээрдэ мориёо

Түлгэн моридhоо илганаб.

Түрүүшын hайхан дураяа

Түрэл нютагтаа золгонбоб.

Энээхэн урихан шүлэгөө

Нүхэд, тандаа зорюулнаб.