Шайтанның җир тишеге

Шайтанның җир тишеге

(әкият)

Бер җәй көнне Фәрид урамга чыкты. Һава бик яхшы булды. Җил дә юк,кояш та кыздырмый иде.

Йөргәндә Фәрид бер җир тишегенә төртелде. Бу җир тишеге турында бик күп сөйли иделәр. Беренче тапкыр Фәрид аның  турында бабасыннан  ишетте.Бу җир тишеге “Шайтанның җир тишеге “ дигән исемне йөртә иде.

Фәрид аның янына килгәч,башта курыкты,аннары ул шул җир тишегенә керергә теләде. Кергәч, ул бик  зур тунельне күрде,ә тунельдә бер матур ишек булды. Фәрид шул ишектән керергә теләде. Ишекне ачкач,ул төрле җан ияләрен күрде.Алар арасында төлкеләр,бүреләр һәм кешеләр. Ләкин аларның битләре үзләренең  битләренә охшамаган иде. Аларның битләре шайтан битенә охшаган.Бу кешеләр һәм хайваннар үзләренең начарлыклары аркасында монда эләккән иделәр.

Фәрид бик курыкты һәм кычкырып бу җир тишегеннән йөгереп чыкты.Шушы көннән ул бу җир тишегенә кермәде һәм башка аның янына бармады да.

Фәрид шуны аңлады: кеше тормышта начар эш эшләсә,ул кеше барыбер нинди дә булса җәза ала. Шуның өчен ул үзенә , яхшы кеше булырга дип , сүз бирде.