Язык душа народа- творческая работа "Нишанлыкъ къушагъы"

Нишанлыкъ къушагъы

Мен сизге аилемизнинъ тарихтан бир парчаны айтмагъа истейим. Бу тарихны манъа битам айткъан эди.

Бир кунь битам меракълы ве дюльбер къутуны ачты. Онынъ ичинде несилимизнинъ тюсюни косьтерди. Мен дюльбер къушакъны корип, бирден, белиме такъып, кузьгю янында айландым, ойнадым. Битам къувангъанымны корип, манъа икяени айтмагъа башлады:  

“Юз йыл эвельси Багъчасарайда, Гулюмбей деген койде, бир дюльбер къыз яшай эди. О къыз эр вакъыт гугумнен чокъракъкъа сувгъа бара эди. Бир кунь оны чокъракъ башында яш дюльбер йигит коре де, пек бегене...

Кунь куньден олар таныш олып бир бирини севелер. О огълан  шу къызга нишан йибере. Нишан ичинде: индже, дюльбер марама, кумюш къушакъ, алтын фес, купелер ве билезликлер багъышлай.

Яшлар эвлене ве пек яхшы омюр кечирелер. Оларнынъ бири-бири  артында он балалары ола. Балалардан энъ кичиги – меним севимли битачыгъым эди. Битамнынъ ады Шейде. О, пек мераметли ве темиз юрек инсан.

Дженк, сонъ исе сюргюнлик вакъытында чокъ алтынлар сатылгъан эди. Битамнынъ анасы оларны отьмекке денъиштирип, балаларны ачлыкътан къуртарды.

Бутюн дюльберликлерден тек кумюш къушакъ къалды.”

Бу къушакъ, адет узьре, битамда къалды. Сонъ битам оны меним анама берди. Анам къушакъны мукъайтлыкънен сакълай ве айта: “Бельким, ойле олур, меним балаларымдан да торунларыма хатире къалыр”.

Иншалла, бизим аилемизнинъ дегерлиги несилимизге мирас къалыр!

Мына бойле, аджайип тарихтан кучюк парчаны манъа битам тариф этти.