Чәчәкләр.

Чәчәкләр

Ап-ак  ромашкалар ята аунап,

Юл буенда тузанга батып.

Кемдер шулай матур чәчәкләрне

Ташлап киткән таптап, каралтып.

Күпме кеше уза бу юллардан,

Чәчәкләрдә кемнең эше бар?

Кайсы карый, кайсы карамый да,

Таптый-таптый алга атлыйлар.

Ә ул...узалмады...туктады.

Керфегенә кунды яшьләре.

Карады да шушы чәчәкләргә,

Искә төште узган яшьлеге.

Ромашкалар кебек матур чагы,

Үлеп гашыйк булды, яратты.

Берәү...өзеп...чәчәкләрдәй

Юл чатына аны ыргытты...

...Елый-елый җыйды чәчәкләрне,

Кулларына алды кадерләп.

Әкрен генә юлдан атлап китте,

Яшьләр калды эзеннән тәгәрәп...